bugün

Ne yazık ki Türkiye'de yaşıyan insanların en büyük sorunu nezaket eksikliği.
Hem erkekte hem kadında bunu kolaylıkla farkedebilirsiniz. Kadınlarda genellikle ona gösterilen nezaketi ona sunulmuş bir hizmet gibi algılama kompleksi var. Erkekler ise zaten çoğu zaman nezaketten uzak tavırlar sergiler. Ama bir şeye değinmek isterim; ne yazık ki bazı hanım kızlarımız ona gösterilen en küçük bı nezaketten dolayı "AA bu da bana yürüyor" diye düşündüğü için erkekler de olabildiğince kaba davranıyor. Tabi kızlar alışkın değil nezakete kro kro hareketler sergiliyorlar günlük hayatta ( aşırı itici) neyse nerden nereye geldik yine. Arkadaşlar nolur ama nolur nezaket sahibi nazik insanlar olalım karşıdaki kişiyi incitmekten çekinelim, nezaket ya kölesi olurum cidden.
dmden yürürsem anonim takılırım diğer türlü çok gereksiz insan var. türk kızları içinde iyi olanları bulmak zorlaştı eskisi gibi değil.
milyonlarca hanzonun olduğu ülkede normaldir.
Türkiye'de nezaket, zayıflık demektir.

Ne kadar kabaysan, ne kadar hödüksen, sesin ne kadar kalın ve yüksekse o kadar saygı görürsün.
türkiye'deki insanların cinsiyet farketmeksizin büyük çoğunluğu için var olan bir gerçekliktir diyorum ve artırıyorum, bu davranış tarzı direkt yetişme tarzından kaynaklı yabanilikle alakalı. bu tip insanlar ya hayatlarında hiç sevilmemiş, saygı duyulmamış olduklarından dolayı kendilerine gösterilen nezakete ne tepki verileceğini bilmez ya da aşırı pohpohlanarak büyütüldükleri için gözleri o balon gibi olmuş egolarından ötürü kimseleri görmez. en basitinden bir markete girerken veya marketten çıkarken kapıyı arkasından gelenin suratına dan diye çarpmak, yolda kendisine yol verildiğinde burnu beş karış havada ve beş karış suratla sanki yol vermek görevinizmiş gibi davranarak geçip gitmek, "günaydın." diyen insanın suratına öküzün trene baktığı gibi bön bön bakmak gibi hareketlerle bugüne dek çok sık karşılaştım, karşılaşmaya da devam ediyorum. biz maalesef çocuğu özerk yetiştirmeyi bilmiyoruz. böyle olunca ya eve kapatıp güya korurken yabani bir insan haline getiriyoruz ya şımarır korkusuyla sevgimizi göstermiyoruz ya da çocuğu bir ödünleme aracı olarak görüp zamanında ailemizin bize yaptırmadığı hangi abukluk varsa hepsine izin veriyoruz. sonuç? sonuç üç şekilde de aynı. maalesef. ortamız yok maalesef.
ikili ilişkiler için bir şey diyemeyeceğim ama
en kötü bir markette bile farkedilebilecek bir durum. ne bileyim bugün bir amcaya markette sıramı verdim. adamın gözlerinin içi parladı, teşekkür etti. kadınlara da sıramı veriyorum, teşekkür etseler bile bir donukluk var. erkekte değilim ki yavşadığımı düşünsünler.
kadın kasiyerlerin havalarından geçilmiyor ama erkek kasiyerler nazikler. en azından teşekkür ettiğimde, kolay gelsin, iyi günler dediğimde olumlu dönüşler alıyorum ve gerçekten o sıcaklığı veriyorlar.
herhangi bir mekanda yardım için birine kapıyı açtığımda ya da açık bıraktığımda da aynı şekilde oluyor ya da olumlu şeyler söyleyip yardım ettiğimde.
istisnalar var ama kaideyi bozacak kadar değil.
ya rica ediyorum tamponunuzdan element uydurmayın.