sözlük yazarlarının itirafları

Sevgilimi göz göre göre aldatdım hemde 2 defa tabi 3 kere ayrılıp barıştık orası ayrı. Ne yapayım sevdiğim kadının benim için ağlamasından keyif alıyorum.

1 haftalık geldiğim aile evinde yemekler çok iyiydi. yataklar konforlu ve rahattı. ilgi alaka ve arada kebap jestleri çok hoştu. puanım 9/10.
1 puani, bazi anlar(annem) muzaffer kușan zayıflama kampı muamelesi gördüğüm için kırıyorum.

Uludağ sözlükte tam 225 kişinin annesi ile ilişkiye girdim.

Not: her iki tarafında rızası vardı.

ülkemde 2 şeyden çok rahatsızım.

- sokak köpekleri
- (at hırsızı) karton toplayanlar.

Yorgunum. Zihinsel değil fiziksel olarak gerçekten çok yorgunum. Hep derim ki fiziksel yorgunluk daha iyidir, en azından dinlenince geçer, ama dinlenmeye de vaktim yok, aralıksız yorgunum yani.

işe gitmek istemiyorum. Ayaklarımın ağrısından ölüyorum artık. Cumartesi gelse de uyusak.

Bir kulunu çok sevdim o beni hiç sevmiyor, kalbimi ona verdim artık geri vermiyor. Elim kolum bağlanmış, çaresizim allahım, bu canımı sen verdin benden almak istiyor.

hiç böyle hissetmedim. çok üzgünüm ve kırgınım..

Aslında sinirli olmam gerek ama hiçbir şey hissedemiyorum. Boşvermişlik falan mı acaba diyorum ama o da değil. Nolüyür.

Sizi bile isteye sinirlendirmeye çalışan kişiye kayıtsız kalmak, dikkate almamak amacına ulaşamamış kişinin minik egosuna epey hasar veriyor.

norm enderin mekanın sahibi şarkısının roman versiyonunu dinlemekten kendimi alamıyorum.

Ansızın gelen güzelliklerin yaşattığı his asla anlatılamaz.
Hayatımda olan bazı iyi kiler,iyi ki varsınız.

muhteşem bir gelecek beni bekliyor ama çoğu şeyde hevesimi çok kırdılar zamanında, heyecansız ilerliyorum bu yüzden o güzel yarınlara...

Lp adlı erkeksi kadını çok güzel buluyorum.

Aynaya bakmaktan korkmuyorum artık.

Canım yine profiterol çekti ve bu yüzden sokağa çıkma yasağını delmemek için zor sabrediyorum..

Beni anlamak yerine etiketlemeyi tercih eden ve bu etikete benim bile inanmayı sağlayan canım ailem iyi ki varsınız!

Sayenizde yirmisekiz yaşında başkalarına yaptığım davranışları neden yaptığımı sorguluyorum.

Aynada kendinize bakmak yerine bana yapıştırdığınız o etiket aslında sizmişsiniz.

Sanırım, çok aşırı boşluktayım. Neye uğradığımı şaşırmış bir haldeyim. Ne istediğimi bilmiyorum. Ne yapmaya çalıştığımı da bilmiyorum. Nasıl olduğumu da. Kötü değilim, iyi hiç değilim. Bilmiyorum nereye gidiyorum.

hayatımda olumlu giden hiçbir şey yok ,muhtemelen sıkıntıdan patlarım.

instagramda sadece Margot Robbie ve onun bildirimleri açık.

Bugün covid 19 lu hemşiremiz geri döndü çalışmak için. Testi negatif olduğu için döndü tabi ama, kız yanıma yaklaşınca bok gibi düşünüyorum. Uzak duruyorum. "hocam kahve yaptım içelim mi" diye sordu, içerideki odada içersen olur dedim. Odadan odaya konuştum. Psikolojimi siktin kovid.

Özel anaokullarını uzaktan eğitime geçirelim mi geçirmeyelim mi derlerken son gün kaptım covidi. Tşk meb.

vaktin su gibi akıp geçtiğine şahitlik ettiğim çok önemli bir döneme girdik. Anne oluyorum anneee!!!
Tüm gündemimin bir anda değiştiği minik tırtılımı bekliyorum..

Değişimin bu kadar zor olacağını düşünmemiştim. Uzun zaman sonra kendimi çok güçsüz hissettim.

Hiç iyi değilim ama geçecek.

Talihsiz bir ruhun mücadelesi. Çoğumuzun hayatının bir özeti ya da tanımı. Özellikle hassas ruhlar için en uygun tanım. Hassas olmak talihsizliklerin en büyüğü. Çünkü mücadele bu ruhlar için ne eğlence, ne öylesine ne de edilmesi gereken bir şey. Cehennemden başka hiçbir şey değil. Başkaları mücadele ederken kıskançlıklarını, kinlerini veyahut tembelliklerini bırakmaları gerektiğini öğrenir; bunlar ise ne yaparlarsa yapsınlar her mücadelede hayat tarafından alt edileceklerini. Mümkünatı yok ki Tümüyle başka birine dönüşsünler, hassas olmak doğuştan gelen bir lanet. Bu insanların talihsizlikleri doğdukları itibaren başlar. Tıpkı annesinin kendisini sevmediği gerçeğiyle savaşan bir çocuk gibi, bunlar da bu düşünceyle kendilerini yıpratır dururlar. Sonunda ise ne anne sever ne de o sevgiyi bir yerde bulurlar; bununla ölene kadar yaşaması gerektiğini bilerek her gününü cehennemdeymiş gibi yaşamaya devam ederler.

Pek de haksız değiller, zira yaşamları cehennemden farksız, talihsiz birer varoluş her birisi.

Online derse rahat evlerinde,kendi odalarında girip söylenen gençlerden nefret ediyorum.Ben soğukta götüm dona dona,boynum tutula tutula katılıyordum.yaşadığım ev de kutu gibi ve tek göz oda.Gıkım çıkmıyordu.Amk koronasi sağ olmasın havacılık mahvoldu.Başvuru da yapamıyorum.Kasiyerim şu an.Bıktım yemin ediyorum.Emeklerimin bir sikime yaramamasını gördükçe kendimden utanıyorum.