bugün

Statta hiç maç izlemedim.
yoruldum. iyi geceler
içimdeki pollyanna tinere başladı.
Uçarken yere, insanların yanına inmek istemiyorum. Yeryüzü acıyla dolu. Gökyüzünde daha huzurluyum.
Karnımda bir sürü bıçak var sanki çok merak ediyorum seni nolur ara artık...
Artık tekrar gelmeyecek o güzel yıllar fakirdik götümüze giyecek donumuz yoktu lakin mutluyduk kardeşlik dostluk vardı bağlılık herşey vardı şimdi para var konforluk var bolluk bereket var sevgi saygı yok ve en önemlisi mutlu değiliz hayat bir yerden verir bir yerden alır tüm bunları alıp bana o güzel yıllarımı versin eskisi gibi mutlu olayım sıkıldım böyle yaşamaktan.
kötü bir insanım ve iyi birisiymiş gibi bile gözükemiyorum bu yüzden kimse benimle dost olmak istemiyor.
Mutsuzum. Delilige vuruyorum ama her gece aglamamak icin sabrederek uyuyorum. O ladar sıkıldım ki herşeyden çözemediğim hersey yok olsun istiyorum. Iyi degilim.
önceleri kurtulmak için ölmek isterdim ama şimdi ölümden sonra ne olacağını merak ettiğim için ölmek istiyorum. ve insanların beni umursaması canımı sıkıyor. manik depresif diğer adı ile bipolar olmak üstüne üstlük iyilik takıntılı olmak harbiden berbat bir şey. her defasında kendime insanlardan uzak dur diye telkinde bulunmama rağmen sürekli birilerine yakınlaşıyorum. ne yapmam gerektiğini biliyorum ama yaptığımı yapar isem bir daha yanlarına dönmem. bana ne olduğunu soruyorlar. ne diyebilirim ki ? ''sürekli sohbet ettiğimiz için bıktım.'' içimden geçen şey bu. Onlara nasıl dürüst olabilirim ? Yalan da söyleyemem. ''bizden bıktın demek, bize değer vermiyorsun demek ki sevmiyorsun.'' diycekleri ya da düşünecekleri şey bunlar en basitinden. ve ne onlardan bıktım, ne değersizler ne de sevmemezlik yapıyorum. bu çok farklı bir şey. bu yani sadece yalnızlığımı özledim. susmayı özledim konuşmak çok sıkıcı. sadece dertli olduklarında yanıma gelseler olmaz mı ? her gün her dakika konuşmaktan yoruldum. gerçekten benlik değil. ama insanlar anlamıyor. seviyorlar ise hep iletişimde olmak istiyorlar. kaldı ki ben evdekiler ile bile birkaç cümle konuşan biriyim. bazı nadir durumlar hariç. sanırım nezaket her zaman işe yaramıyor. ben kötü olunca onlar da etkileniyor. ne kadar saçma şeyler bunlar yahu. beynimi geliştirmek istiyorum ama bu şekilde hiç ilerleyemem. ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. uzun süredir oyunlar bile ilgimi çekmiyor. açıkçası şu an aklıma gelen kişinin de canı cehenneme. ayy daraldım. vicdan azabı kötü şey. ama yazar isem tekrar sohbet açılacak ve tekrar o günlük muhabbetler dönecek aramızda ve bu da istemediğim bir şey. her ne ise.
Senin kendi ismini kirlettiğin yetti dedim, seni tanıyan kimse çocuğuna o ismi zaten vermeyecek; biraz da ben kirleteyim dedim, porn bloğuma ismini verdim.
Cocukken haliyi yaktigimda kardesim yapti demistim. :(
Ben artık önüme bakıcam dediğim her olaydan geri bakmaktan boyun fıtığı oldum.
normalde adın aklıma geldiği an salak salak gülücükler saçardım ama bugünlerde ne zaman aklıma gelsen ağlamak istiyorum. neden?

gerçekten Özür dilerim...
görsel

Neden bunlar hep benim başıma geliyor hiçbir fikrim yok sözlük.

ister istemez içleniyorum. Hüzünlendim bak yine.
Hatasını asla kabul etmeyip hep karşısındakini haksız gören, taktığı at gözlüklerinin ne olursa olsun farkına varamayan, bencil, ilgi budalası, egoist. Düşünün ki bu saydığım özelliklerin hepsi tek bir insanda toplanıyor. siz de ortamdaki sevdiğiniz, can bildiğiniz insanların uzun vadede huzurunu bozmamak için ve yine de her şeye rağmen karşınızdaki insanı kırmamak, incitmemek için susuyorsunuz, sabrediyorsunuz.

Bulduğum ilk fırsatta tüm insanlardan uzak bir yere gidip ruhumu dinlendirmek istiyorum.
Büyük umutlarla çıktığım öğrenci evinde bir sürü sıkıntının oluşması canımı sıkıyor, bunları göz ardı etmek daha da sıkıyor ama en çok da en sevdiklerimin birer birer gitmesi yerlerini güvenemediğim, istemediğim, sevemediğim insanların alması çok üzücü.. bırak şehir değiştirmeyi farklı bir galaksi arıyorum kendime şu sıralar.
ne zaman sana güveniyorum desem kendimi kandırıyorum.can içime,kurban olduğuma bile güvenemiyorum.beni bu hale getirenlerin allah belasını versin.
Sikayetleri;

Midem agriyo sinirlerim bozuk sevgilimle dun gece tartistik konusmuyo hala cok nefret ediyorum boyle durumlardan 2 dakka once her sey guzel giderken 2 dakka sonra her seyin icine sicilmasi nasil mumkun olabiliyo anlamiyorum iki haftadir ankaradayim evimi falan ozledim uyuyamiyorm artik geceleri hep sinirlerm bozuk. ruh halim hala normal degil hele son gunlerde yine basladi mide agrilarim gece aniden nefes nefese uyanmalarim. Hele dun diyorum ki tamam kizdin bilmemne sinirlendn ama bak ben kotuyum diyorum bi yandan agliyorum yok sikinde degil. Tamam simdi konusmuyoruz diye uzuluyorumda bi daha konussak da hic bi sey eskisi gibi olmiycakki. Kotuyum diyince uzerime titremeyen sevgili beni sevmiyodur yani bu kadar acik ve net. Amaan oooff yine keyfim yok yine agliyorum. Ne zaman duzeliyo her sey ne zaman bozuluyo anlamadan basa sariyo muhabbetler.
Aklımı kaybetmememi sağlayan nadir şeylerden biri sokak hayvanları.

zaten hep severdim, artık daha çok seviyorum. Dün işten dönerken sokakta yere oturup mıncık mıncık yaptım bir tanesini .

insanlığımı hatırlatıyorlar.
Define ararken 260 yıllık turşu küpü bulduktan sonraki ikinci hayal kırıklığımı bugün yaşadım. Sabah kahvaltıya kalktım annem abim falan birbirine Kaş göz yapıyo, bi tedirginlik var. Sofrabezinin katlı tarafını bi açtım peynirli poğaça var iki tane. Uyandığımı fark edince alel acele saklamışlar birinin ucu ısırılmıştı çünkü. Yüzsüz olduğum için poğaçayı yiyip ondan sonra küstüm. Ulen aile de bi yere kadarmış mutfağı terk ettikten sonra kapıdan gizlice baktım basketbolcu gibi zıplayıp havada göğüs göğüse çarpıştılar ollley be küstü sonunda falan dediler. Biraz üzüldüm ne yalan söyleyeyim.
biri bana bir şey hediye edince çok panikliyorum. aşırı mahcup oluyorum. sevme beniii diye feryat edesim geliyor. çk utnyrm allahım.
bir psychedelic/progresif rock müptelası olarak tarkan'ın cuppa cuppa şarkısını beğendim.
kadın herkesi aşağılmaya çalışıyor. işleyişten haberi yok ota boka karışıyor.üniversite mezunuyuz diye bizi ezemiyor. önlisans mezunu çocukları sürekli ezmeye çalışıyor. dayanamıyorum, acıyorum. insanlara insan gibi davranmamasına dayanamıyorum. dayanamadım. bir kere değil üç kere beş kere tersledim. zoruna gitti cevap veremedi. koştu müdürünü doldurdu. yollarımızı ayırıyoruz dediler. orada bir bok yapmadan insanları aşağılamaya devam edecek haysiyetsiz müdürüyle. böyle boktan dünya işte. böyle boktan insanlar güzel insanları ezerek para kazanmaya devam edecek. göz görmeyecek artık ama gönül bilecek. yazık. üç günlük dünyada insanlara eziyet edenlere, kalp kıranlara yazık.

üstelik kimse üzülmesin diye aslında üzüldüklerini görmeyeyim diye işten çıkarıldığımı bile söyleyemedim. görüşürüz diye ayrıldım akşam. ulan vedalaşamadım bile. çok canım sıkılıyor.
Sevgilim ve annesi olmasaydı kesinlikle buraya üye olmayacaktım.
Evet sözlükle sevgilim sayesinde tanıştım. Ve sözlükten bir erkekle konuştuğunu itiraf etmişti. O zamanlar normaldi çünkü çok ilgisiz bırakmıştım onu.okul iş falan derken günlerce konuşmadığımız oluyordu.

Tekrar üyelik almış mıdır diye araştırıp dururken birde bakmışım kendimi sözlüğe hergün düzenli giren yazılanları okuyan biri olmuşum. Kendisinin şu an sözlüğe girmediğine kesin denebilecek kadar eminim. Ama annesi hala buralarda olabilir o yüzden beni tanıyabilir diye çok dikkatli yazmaya çalışıyorum. Bakalım neler olacak gelecek gösterecek.
Çok acayip bi ülkedeyiz yemin ederim. Çarşının içinde oturduğum için gündemi dev ekranın seslerinden takip ediyorum artık.

Biraz önce on yaşlarında bi çocuk demokrasi nöbetinde sen sevda mısın şarkısını söylüyordu. Pencereleri de açamıyorum artık piştim evde resmen. Çok demokratız açılın.