sözlük yazarlarının itirafları

Bittim artık. Kötü şeylerin üst üste gelmesinden, sürekli sevdiklerimin beni hayal kırıklığına uğratmasından, yarı yolda bırakılmaktan yoruldum. Tek isteğim huzur ya başka bişey değil.

Pişmanım. Ama birşeyler yapacağım, ne zaman bilmem.
Pişman ol, pişman ölme mantığı ile hareket etmem gerekir. Henüz kendimde ne o gücü ne de cesareti bulabiliyorum.

Yazıyorum yazıyorum siliyorlar. özgür bir ortam yok burda, haberiniz olsun!

Sikecem haa amk orospusu susmuyor bi şey demeyim iş büyümesin diyorum da olacak gibi değil yarın öbür gün sıcıcam ağzına.. Arkadaşlar siz siz olun toplu mekanlarda nasıl davranacağınızı bilin. Biz yatıyoruz amk orospusu sevgilisi ile konuşuyo bağıra bağıra. Şimdide odada sesli ders çalışıyor. Ben de aksi gibi buna laf demeyip ikidir samimi olduğum kızı uyarıyorum anlasın salak diye. Bugün öteki de bozuldu. Şuan yine moda girdim galiba bi candan, sezen iyi gider.

bir kere, sadece bir kere yaptığım ya da yapacağım işte bir aksilik çıkmasın be amına koyayım.

Yavaşsınız arkadaşlar.

On birinci nesil sözlüğün kanseridir. Bunu inkar eden bizden değildir. Evet.

bu sene aşık olacağımı hissediyorum sözlük. inşallah o şanslı insanlardan olabilirim bende. aşksız hayat bana hep yavan gelmiştir merak ederim, umarım kısa zamanda olurum. bu yazımı okuyan siz değerli arkadaşlarıma da güzel mutlu aşklar dilerim.

eğer aşık olduysanız bırakmayın lan, gidin peşinden ölene kadar gidin bari bir amaç uğruna ölmüş olursunuz yavan yaşamaktansa.

aşık olabilmişsiniz işte olum gidin peşinden, ben olayım diye dua ediyorum her gece.

allah da benim belamı verecek belki ama olsun aşk başkadır,

dünyayı güzellik, iyilik, sevgi aşk kurtaracak...

Anında dolmuş olan başlıktır.

son 3 günde iddaaya 100 milyon kaptırdım.

anasını avradını sikeyim ben bu takımların.

psikoloji bırakmadılar sözlük.

ne engel olabiliyorsan ne de doyabiliyorsan , asla şüphe duymadığın bir yerde duruyorsan ve her defasında hiçbir şey değişmemişse ... sen en güzel boku yemişsin güzel kardeşim .

tamam kişilik itirafı.
kişiliksiz biriyim
karaktersiz yani
hiçbir şeyde kararlı değilim
dönek değilim ama karar veremiyorum
yaptığım her şeyden pişmanlık duyuyorum
bana ilgi gösterilirse oraya gidiyorum, hoşlanıyorum sanıyorum
seviyorum sanıyorum
ilgi bitince kendi kendime depresyona giriyorum
durduk yere bir şeyler bulup moralimi bozuyorum
işime geldiği gibi hareket ediyorum
çok büyük konuşuyorum, pişman oluyorum
hayatın hep beni göt etmeye çalıştığını düşünüyorum
yeterli.

Artık sokakta esnafın "abla" diye hitap ettiği yaşa gelmişim. Halbuki ben "yeğenim"de kalmak istiyordum bir süre daha.

Ulan ne insanlar var rahatligindan taviz vermiyolar. Biraz oyle olmak lazim. Rahat olucan ki isler yoluna girsin. Nedir yani.

Bir süre sonra hissetmemeye başladım. Eskiden olsa delireceğim şeylere tepki veremez oldum.
Bu da benim yenik zaferim.

uyku uyuyamiyorum.

Kalbimi hissetmiyorum, hislerimi hissetmiyorum. Kendimi rafa kaldırmış gibiyim.

Sırf ailem üzülmesin diye istemediğim bi bölümde okuyorum.istemediğim mide bulandırıcı arkadaşlıklar yapıp bunu kafamda normalleştirmeye çalışıyorum. Babamın canı sıkılmasın diye yanlış yollara gitmek istediğim halde hep babamın tarif ettiği o çıkmaz dar sokaklardan geçiyorum. Sırf annem benimle gururlansın diye normal bi kızmış gibi onun istediği konulardan konuşuyorum tiksindiğim halde iyi bi hanım hanımcık kız rolü kesiyorum. Kendim içim bile yaşamıyorum amk. Her söze baş sallıyorum kabul ediyorum. Şimdi tüm bu fedakarlıkların üstüne hangi sevgi sözcüklerini ekleyebilirim? Hangisini söylesem zayıf kalır ki? Evet sizi çok seviyorum ama ben de yaşamak istiyorum. Belki yaşamım mahvolucak ama ben bunu kafaya aldım.
Edit: burdan ergen gibi isyeann etmek ne güzelmiş be. Ah Freud beni tanısan kesinlikle dua ederdin.

senin peşinden geldim buraya...

Artık askerlik de bitti bi gız bulup evlenmek istiyorum. Tabi gız olması yeterli değil tek başına ahanda burda kriterler devreye giriyor sonrası bombok yine başa dönüyoruz.

ben suyumu kazandım da içtim. ekmeğimi böldüm de yedim.

'hadi kalk da pazardan bana taze yesillikler al geL' diyerek uyandiran bir annem var !

Hayat fırsat maliyetinden ibaret.her saniye seçimler yapıp geride birakiyorsun vazgeçtiklerini. Geçmişte hissettiğim gibi olur sanıyorsun da benzer olaylar aynı etkilemiyor insanı.yaş aldıkça insan daha bi içine çekiliyor.Gecmiste anlamadığım, sacma bulduğum şeyleri yaparken,onlara hak verirken buluyorum kendimi.hayatın tahtına ozlem oturuyor;her ne yapsan illaki birşeyleri ozlerken buluyorsun kendini.teselli mekanizması beyinde belki en fazla oksijen tüketen bölge olmaya başlıyor. Ben hem ömrümü fethedenle hemde ailemle yaşamak istiyorum.canlari sağolsun iyi olsunlar da o da yeter diyorum. Ama çok özlüyorum be sozluk...

o gemiler bende yakılı...

görsel