bugün

haftaya pazartesi günü annemle babam tek celsede boşanıyor sözlük. 20 yıllık kafamda şekillenmiş aile kavramı, birlik, beraberlik, sadakat duygusu tek celsede silinip atılacak... babamın psikolik sorunları yüzünden yirmi yıllık aile kavramım çöktü be sözlük. tamam yeni bir şey değildi, iki yıldır ayrı yaşıyorlardı da, pazartesi günü tamamen bitecek. biliyorum hayatta daha kötü şeyler oluyor lakin bu da koyuyor be sözlük. baba sevgisi görmediğim için bu yaşıma kadar bana sahip çıkmaya çalışmış baba sorunumu hissetmiş piçlerin yüzünden ne hallere düştüm. sırf bu zayıf yönümü kullandıkları için.. neyse konumuz o değil lakin, pazar günü babam gelecek bir gün önceden yani inşallah daha söylemedim ama istiyorum ki son kez fotoğraf çektirelim, bağrıma basayım o fotoğrafı, ilerde çocuğum olursa göstereyim.. pazartesi günü zayıf yönümü silmem, güçlendirmem gerekiyor belki de farkındayım... korkuyorum be sözlük.. valla..
Gulumsemeye degil beni gulumseten birine ihtiyacim var.
Biyopsi yaptılar bu gün babama. Babama bu gün biyopsi yaptılar. Evirip çevirip bunu tekrarlıyorum kafamda. Kimseye bir şey demedim, kimse de bir şey demiyor ama içimde büyük bir korku var. Tüm aile fertlerinde de vardır galiba da kimsenin ağzından buna dair bir şey dökülmüyor. Kimse bilmiyor ama kötü bir şey olasılığı yüzünden değiştirdim fikrimi daha bir kaç gün önce aklımın ucundan geçmezken memlekete gitmek. insan sevdi mi birini, aklından çıkarmamalı bir kaç dakika sonra var olmayabileceği fikrini.
pes etmek üzereyim.
en büyük zaaflarımdan biri olan şeyi ileride yapacağım meslek olarak seçtim. gerçekten yapabileceğime inanıyor muyum onu bile bilmiyorum. çektiğim bunca zorluğa değecek mi onu da bilmiyorum. beni ancak bu tatmin edebilirdi, şu an başka bir noktada olsam yeterli bulmayacaktım. zamana bırakmaktan hep nefret etmişimdir ama bu sefer zamandan başka yol yok gibi.
buraya kaçıncı yazışım bilmiyorum. her seferinde düzelmek yerine hep daha kötüye gitti. artık güzel şeyler olsun istiyorum, olmuyor. ve ben yine 1 sene önceki tükenmiş beni görüyorum. düşünemiyorum, dışarı çıkmaktan nefret ediyorum, insanlar benden uzak dursun istiyorum. git gide daha da nefret ediyorum insanlardan. o sahte kişiliklerinin ardına saklanmış gerçek yüzlerini gördükçe daha da nefret ediyorum. ben bu dünyaya ait değilim diyorum. sahte insanların, beş para etmez kişiliklerin baş tacı edildiği böylesine boktan bir dünyaya ait olmak istemiyorum. insanlar -veya insan görünümlü yaratıklar- uzak dursun benden istiyorum. her gün onlarcasıyla bir arada olmak, her gün onlarcasıyla konuşmak zorunda olmak midemi bulandırıyor. 2-3 kişi yanımda olsun istiyorum sadece, sahte olmadığını bildiğim o 2-3 kişi. fazlasına ihtiyacım yok. uyku düzenim yerle bir oldu, zamanımın çoğunu uyuyarak geçiriyorum. ve hepsinden önemlisi, o gemi hala gelmedi. ne zaman diyorum, ne zaman bitecek bu kabus? "ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum." ölmek... yine buraya geldim. yine başladığım noktadayım. veya hep yerimde saymışım zaten. bir taraftan da pes edemiyorum, buraya kadar gelmişken bir korkak gibi hikayenin sonunu görmeden kaçıp gitmek istemiyorum. hayır, isteyeceğim son şey olurdu bu. biliyorum, mutlu sonla biten hikayeler de var. öyle değilse bile denemeye değer. o gemi gelecek bir gün, inanıyorum. inanmak istiyorum. ve o gün, ben de mutlu biri olacağım. hayatımın geri kalanında mutlu bir insan olarak yaşayacağım. sahi, mutluluk nasıl bir şeydi?
Sözlükte kimse beni iplemiyor. Hani her şey küçük kardeşin olur, abiler fedakar olurdu. Ben 14 yaşında hepinizin kardeşi sayılırken siz benim nickaltıma entry bile girmiyorsunuz. Hıh.
Terk ettiğime de pişmanım.
Azkalsin canli yayinda doğru soruyu iptal ettiriyordum. Hatta tartısmaya acildi ve reklama girildi. Hic unutmam. Bir dalginligin bedelini bu sekilde odemistim. Ne kadar oyunbozan birisiymisim ben.
babamla her zaman hayal kırıklığı olduk birbirimiz için.
ben çocukken gidip yıllar boyu hayatını yaşadı ve döndüğünde üzerimde hiç emeği olmamasına rağmen yaş 23 olmuşken babalık tasladı.
annemi hiç bir zaman sevmedi.
ben bir aşk evliliğinden doğmadım en azından babam açısından.

bazen benden nefret ettiğini düşünürdüm çocukken.
büyüdüğümde anladım insan oğlunu sevmek zorunda değilmiş.
tıpkı oğlun babayı sevmek zorunda olmadığı gibi.

kayıp cocukluğumun vebali var üstünde.
kendimi tek avuttuğum nokta en azından bunları yaşadığım için ben böyle bir baba olmayacağım diyorum.
dün gece bizim pederi rüyamda gördüm. sarışın bi sevgilisi vardı.. beni onla tanıştırıyordu..

sabah uyandım.. aradım işte. baba seni böyle böyle gördüm dedim. hemen vay allahsız rüyana mı girmiş lan benim hovardalığım dedi.. telefonu kapattıktan sonra watsaptan sarışın bi kadınla sarmaş dolaş fotoğrafını attı..

vay anasını sikeyim dedim ya.. vay anasını sikeyim.
Bizim üst kattaki insan azmanı oç burda bir body salonunda hocalık yapıyor. Dün her zaman olduğu gibi evin içinde koşmaya başladı. ulan büt haftam diyorum hafiften laf vuruyorum anlamıyor. akşam 6 gibi balkona çıkıp camına taş attım. cam kırıldı. bu mal sitede top oynayan çocukları kovalamaya başladı. balkondan sigaramı içip bu salağı izledim. yakalayamadı yoruldu eve geldi bende adam gibi ders çalıştım. ulan böyle plan yapsam kesin tutmazdı ama doğaçlama yapınca baya işe yaradı.
geceleri bu şarkılar neden bu kadar anlamlı oluyor anlamış değilim.
bir kaç gündür kendimi 2 yıl önceki gibi mutsuz,kimsesiz,çaresiz hissediyorum.o zamanki boşluğa düşmüşlüğüm var yine üstümde. dışarı bile çıkmadım, arkadaşlarımı görmedim,en sevdiğim bile telefonlarımı açmıyor.evden de dışarı çıkmıyorum. çok mutsuzum. 2 yıl önceki düşünceler var kafamda, napıcam, ne olacak, tek basıma nasıl ayakta kalıcam. o zamanlar görüştüğüm biri vardı ama lanet olsun ki o zamanlar onu unutamadığım için,ne zaman ona baksam içimdeki yarayı görüyordum. aklımda hep o vardı, içim acımayı bırak kanıyordu.beni öyle sahipleniyordu ki,ne yapacağımı şaşırıyordum. ayrıldım ondan.kimseye haksızlık etmek istemediğim için. bir daha da aramaya sormaya yüzüm olmadı zaten.2 yıl oldu.evlenmiş,kız hamile kalmış,zorunluluktan evlenmiş. çocuk aldırma gibi bi düşüncesi asla olmazdı.o da mutsuzmus. şaşırdım haberi duyunca, bir şey diyemedim. içimi kanatan da evlenir bugün yarın.

haberi veren arkadaşıma sordum,4 yıl önce izmirdeki hayatımızı bıraktığım insana.çok iyiyim dedi,ayrı eve çıktım,sevgilimle hala beraberiz,bi mekan açtı hepimiz çalışıyoruz aile gibi olduk.dersler nasıl dedim bi dersten büte kaldım ortalama kasıyorum dedi.
4 yıl öncesi geldi aklıma.eğer mızmızlık yapmayıp o siktiğimin şehrinde kalsaydım, hayatın gerisinde kalmamış,adam gibi bi yaşamım olacaktı.süper dedim,gelince görüşelim.tabiki görüşmeyecektim.

kimseyle konusmaya tahammülüm yok. herkesin iyi kötü bir mutluluğu,işi,arkadaşı,sevdiği var. senin neyin var? bitiremediğin bi okulun, kimsesizliğin, acıların, eskımeyen hikayelerin var.bir de hiç unutamadığın o berbat günlerin. neyin ucundan tutsan elinde kalışı.kimi sevsen sana yüz çevirişi.
Bi adam var her gece rüyalarımda gördüğüm ama o adam o kadar yok ki bana gözümü açsam göremem elimi uzatsam tutamam. işte sözlük alkolik olmamın tek sebebi bu adam.
en yakın hissettiğim kişi zeki müren, sözlük.

ah bu da ilk itirafım olsun.
Sen nerdeysen gel bul beni düşler için, gülüşler içinde.. K.b.
Benim dinlediklerimi dinleyen adami dinleyeceğim.
para geldiği gibi gidiyor.
"Bir menekşe kokusunda seni aramak var ya, bu hep boyle gider mi?" Diye sormustum. O zamanlar msn yillari falan tabi, sarkiyla mesaj gondere gondere normal diyaloglara da yanismisti bu.

"Dusunmek istemiyorum artik, sadece ayrilmak istiyorum" demisti...

Itirafa gelince;

Menekseler kokmaz sozluk.
itiraf ediyorum Sözlük babam bana Çocukken Kapaklı bir telefon almıştı telefonu cam sil ile temizlemiştim 1.hafta kullandım.
Yine itiraf ediyorum Sözlük yine çocukluk yillarımda babam Arabanın anahtarını vermediği içim Arabanın kapısını çomakla açmaya çalıştım sonra çomak anahtar deliğinde kaldı arabayı usta dövdü beni babam.
Yine bazılarınızın bildiği bir itirafim çocukluk yıllarımda kuzenimle köyde iddaaya girmiştik inek götünü kim öper diye sonuç ikimizde mal gibi inek götü öptük şimdilik bu kadar yeter sonra yine itiraf ederim.
biride çıkıp demiyor ki o senin hayallerini sikti. küfür etmekte haklısın diye...
içimize ata ata, derin bir nefes alıcak yer kalmadı artık.
itiraf ediyorum saçma bir başlık.
ben herkesten çok kendime ayıp ettim.
benim ilk önce kendi gönlümü almam gerekir.