bugün

Şahsen benim duygulandığım tek film sahnesi yeşil yol filmindeki bu sahnedir;
görsel
-benim yüzümden

(bkz: babam ve oğlum)
(img:#1067246)
(bkz: black) son sahnesi.

ulan bi de akıllı tahta da izliyoruz. kendimi sıka sıka başım ağrımıştı sonra tuvalete gidip ağlamıştım amk.
braveheart'ın freedom sahnesi.

e.t'nin veda sahnesi

(bkz: i ll be right here)

edit: monsters inc.'de boo ve sulley'in vedalaşma sahnesi. şu yaşımda it gibi ağladığım doğrudur.
"dedemin insanları" filminde, sahilde gülcemal vapurunu bekleyen ailesinin perişanlığına daha fazla dayanamayan mert fırat'ın "haydi bre gülcemal" diyerek isyan etmesi ve bir sonraki sahnede kahraman gülcemal vapurunun olanca azametiyle yarımadanın ucunda belirmesi...
görsel
görsel
(bkz: a beautiful mind)
Baslıgı görünce sebepsizce güldüm.
Eşrefpaşalılar filminde bile aglamıs biri olarak sahne ayırt etmeye gerek var mı bilemiyorum. Swh.
Up filmindeki günlük sahnesi.

Seninle çok güzel bir maceraydı!
(bkz: brook was here)

the shawshank redemption filmindeki brook'un hapishaneden çıktıktan sonraki sahnesi her izlediğimde yüreğimi parçalar.

https://www.youtube.com/watch?v=kotNxb2YApk
görsel
dancer in the dark'ın final sahnesi. duygulanmak da neymiş çıpala çıpala aktı ulan gözümden yaşlar. yaşamak istemiooooorrooom.
pianist te tekerlikli sandalyede ki adamı camdan aşağı atmaları.
schindler in listesinde insanların gaz beklerken su gelmesi.
American history x Edward norton'ın Tuvalette ağladığı Final sahnesi.
Operasyon Valkyrie filminde claus von staffenberg in idam sahnesi.