seni yenicem lan istanbul

istanbul la büyüklük yarışına girme gafletin de bulunan ya da istanbul'un birisinden en büyük varlıklarından birini koparıp almasından sonra öç alma moduna giren fakat o yarıştığı istanbul'un bir kaşık suyunda boğulan kişidir.

(bkz: lan mı)
(bkz: canın sağolsun)

(bkz: seni yenecegim istanbul)

allah istanbul la yarışma gafletin de olanlara akıl fikir versin dedirten başlıktır.

(bkz: istanbul benden büyüksün lan)

(bkz: seni yemicem be istanbul sokul hele)

(#758445 )

istanbuldan babayı alırsın lan deve diye bi cevap almanız muhtemel olan hiç bi zaman gerçekleşemeyecek bi dileğin dışa vurum şekli..**

(bkz: istanbul u dinliyorum gozlerim kapalı)

sadece de bizde vardir bu durum nedense. hic fransa varoslarindan paris'e kopup gelmis birinin ' seni yenicem lan paris' dedigine de sahit olmadim; olan varsa lutfen duzeltsin.

aslında o cümlede istanbul hayatı temsil eder,yoksa istanbul'la bir çekişme durumu yoktur çünkü hayat o insan için artık istanbul'dur.

eğer biraz zayıf karakterliyseniz hemen istanbul'a kafa tutmayın, ufak tefek semtlerden başlayın. seni yenicem lan kanlıca gibi.

(bkz: gör lan şebinkarahisar nasıl koyacağım sana)

" hangi ara yenildin ki? " diye sorası gelir insanın.

oy oy gel yavrum gel kucağıma gel diye cevap gelebilir.dikkat.

--spoiler--
istanbul sen mi büyüksün, ben mi büyüğüm, ananı ....cem senin.

cem yılmaz
--spoiler--

tipik türk sineması klişedir..köyünden ailesi ile ''daşı torpağa altın şehre'' göç eden genelde iki erkek biri kız olmak üzere karısı dahil beş kişiden oluşan çekirdek ailedir.şehri istanbula gelen aile ilk önce vatandaşlık görevi olan yolda ki ''istanbul-nufus 7,845,32'' yazan tabelaya 5 kişi ekler..sonra aile reisi boğaz manzaralı bir tepeye çıkarak ''seni yenecem lan istanbul'' diye haykırır. eee istanbul bu lan lunlu konuşmaya gelmez 1 ay içinde karısı ve kızı orospu olur olanlardan biri uyuştucu ticaretine baslar diğeri ise hırsız yada pezevenk olur..filmin sonunda aile reisi tabelanın yanına gelir tebeşirle yazdığı yazıyı siler.. aynı tepeden ''istanbul miktin benii'' acı bir feryadla ''daşı torpağa altın şehirden'' tası ve toprağı kıçına kaçmış bir sekilde ayrlır..

kişilerin dileklerini, olumlu düşüncelerini, belki kendilerininde inanmadıkları yada kendi içlerindeki güvensizliklerini, evrene yaymakta çektikleri sıkıntıyı, seslendirerek çözmeye çalıştıkları durum...

bunu söyleyen hiçbir insan evlâdı yoktur ki istanbul'u yenmiş; istanbul'un kirine, pisliğine bulanmadan bir yerlere gelmiş olsun.

pamela spence'ten geliyor: istanbul seni hapsetmiş. ilaçlayıp berbat etmiş.

klişenin dışında Fm'de ibb'ye karşı maça çıkmadan önce kullanılan cümle

maalesef olmadıdır.

(bkz: yenemedim)