bugün
- hemşire kızlar nasıl oluyor26
- bebeği gibi seven incitmeyen değer veren erkek26
- kızların tipe bakmadığı gerçeği24
- bir kadın nasıl tavlanır15
- uludağ sözlüğe nasıl düştünüz35
- insanlar melek mi şeytan mı9
- sözlük kızlarının saç rengi9
- icardi190522
- düşün ki o bunu okuyor8
- diyanet işleri başkanına audi 6 tahsis edilmesi19
- çağ dışı teknolojilere özlem duymak8
- bir gavatın soyadını nick yapmak10
- mert hakan yandaş13
- nude istemeyen erkek9
- numan kurtuluş dem parti görüşmesi29
- dursun özbek gibi olsam utanırım8
- anın görüntüsü9
- iğrenç bir his tarif et33
- türkiye toplumunun ahlaksızlığa pratik zeka demesi8
- yakışıklı ama zengin erkek14
- çift maaş alan akpli bürokratların ücretlerine zam18
- en yaşlı özelliğiniz18
- sözlük kızlarına yürüyen vizyonsuz9
- sözlük yazarlarının abileri11
- erkek çocuk için isim önerileri9
- kocaeli de fabrikada yaşanan cinsel grup seks19
- aşkta yaş farkı önemli midir10
- az önce arabamdan inen tatlış kız12
- atatürk'ün hiç seçime girmeden ülkeyi yönetmesi22
- içip içip entry girmek8
- kediye kediş köpeğe köpüş diyen kız13
- arkadaşlar falıma bi bakar mısınız8
- bik bik bu sözlüğün divasıdır19
- emar15
- 170 boyunda 70 kilo erkek9
- suriyeliler suriye'ye dönsün10
- fake hesabım için nick önerileri9
- emmanuel emenike16
- vücutçu aptal erkek vs gösterişsiz felsefi erkek15
- yazarların ruh hali9
- düz dünyacıların güneş tutulmasına bakışı12
- köpekleri aklamak için sırtlana iftira atmak10
- bik bik'i ağdacıya götürmek11
- aykolik'in boyu yaşı kilosu mesleği8
- bik bik'in yaşı boyu kilosu8
- ahirette sorulacak ilk soru8
arjantin'de 1976-1983 arasında hüküm süren askeri faşist cunta rejimi boyunca kaybedilen 30 bin çocukları için, 13 nisan 1977 günü cunta merkezine 100 metre uzaklıktaki plaza de mayo meydanında yürüyüşlerine başlayan annelerdir. önce 14 kişiydiler. 14 beyaz baş örtülü kadın, bu tarihten sonra her perşembe günü öğlen saatlerinde meydanda toplanmaya ve ortadaki piramidin çevresinde ikişer ikişer tur atmaya başladı. ikinci hafta 25'e çıkan annelerin sayısı, 77 sonlarına doğru 300'ü bulmuştu.
arjantin'de işkencelerin, gözaltıların ve kayıpların birbirini izlediği bu dönemde bu 14 kadın ellerinde kayıp çocuklarının resimleri, yüzlerinde öfke ve kederle hükümet yetkililerinden, morglarda, mezarlarda arayıp bulamadıkları çocuklarının akibetini sormuşlardır. 3 ay süren gösteriler sonunda analar zulmün karanlığını yarabilmek için çalmadık kapı bırakmadılar. haziran 1977'de kayıp yakınlarının yargıç karşısına canlı çıkarılması için 159 başvuruda bulundular. arjantin hükümeti anaların bu talebi ve ısrarlı tutumları karşısında onlara "perşembenin delileri" adını taktı. sayıları çok geçmeden artan anneler de bir bir tutuklanmış ve kaybedilmiştir. ancak tüm baskılara karşı 1980 ağustos'unda bu defa 2000 kişiyle tekrar "plaza de mayo" meydanında toplanmaya başladılar. 1981'e gelindiğinde sayıları 50.000'i bulmuştu. artık sadece anneler değil, faşist rejime karşı herkes bu eylemlere katılıyordu.
anaların mücadelesi, olağan üstü halin kaldırırarak sözde demokrasiye geçildiği 20 ekim 1983 yılına kadar aralıksız sürdü. onların mücadeleleri, arjantin faşizminin kaybettiği 30 bin evlatları içindi. 30 bin kayıbın çoğu cia yetiştirmesi cunta şefleri ve işkence uzmanları tarafından bugüne kadar 365 tanesi ortaya çıkan ama kaç 365 tane daha olduğu bilinmeyen gizli toplama kamplarında işkence ile katledildi, işkencede ölmeyenler ise uçaklardan okyanusa atıldı. kayıpların sorgularda, işkence tezgahlarında, kamplarda doğan çocukları ise işkencecilere evlatlık olarak verildi. bugün 25-32 yaşlarında olan bu çocuklar, babalarının, annelerinin katillerine, "baba-anne" diyerek büyüdüler.
arjantin'de işkencelerin, gözaltıların ve kayıpların birbirini izlediği bu dönemde bu 14 kadın ellerinde kayıp çocuklarının resimleri, yüzlerinde öfke ve kederle hükümet yetkililerinden, morglarda, mezarlarda arayıp bulamadıkları çocuklarının akibetini sormuşlardır. 3 ay süren gösteriler sonunda analar zulmün karanlığını yarabilmek için çalmadık kapı bırakmadılar. haziran 1977'de kayıp yakınlarının yargıç karşısına canlı çıkarılması için 159 başvuruda bulundular. arjantin hükümeti anaların bu talebi ve ısrarlı tutumları karşısında onlara "perşembenin delileri" adını taktı. sayıları çok geçmeden artan anneler de bir bir tutuklanmış ve kaybedilmiştir. ancak tüm baskılara karşı 1980 ağustos'unda bu defa 2000 kişiyle tekrar "plaza de mayo" meydanında toplanmaya başladılar. 1981'e gelindiğinde sayıları 50.000'i bulmuştu. artık sadece anneler değil, faşist rejime karşı herkes bu eylemlere katılıyordu.
anaların mücadelesi, olağan üstü halin kaldırırarak sözde demokrasiye geçildiği 20 ekim 1983 yılına kadar aralıksız sürdü. onların mücadeleleri, arjantin faşizminin kaybettiği 30 bin evlatları içindi. 30 bin kayıbın çoğu cia yetiştirmesi cunta şefleri ve işkence uzmanları tarafından bugüne kadar 365 tanesi ortaya çıkan ama kaç 365 tane daha olduğu bilinmeyen gizli toplama kamplarında işkence ile katledildi, işkencede ölmeyenler ise uçaklardan okyanusa atıldı. kayıpların sorgularda, işkence tezgahlarında, kamplarda doğan çocukları ise işkencecilere evlatlık olarak verildi. bugün 25-32 yaşlarında olan bu çocuklar, babalarının, annelerinin katillerine, "baba-anne" diyerek büyüdüler.
(bkz: the mothers of plaza de mayo)
güncel Önemli Başlıklar