neden sevgiliniz yok

Kizlari tanidim onun icin.

neden mi yok? yalnızlığa o kadar alışmış ve benimsemiş durumdayım ki sabah günaydın mesajıyla uyandığımı düşünmek bile mide mi bulandırıyor.

artık iki üç aylık ilişki peşinde olmadığımdandır.

sevgimizi hak eden tek bir kişi çıktı. o da üzdü.

hiç eksikliğini çekmedim daha doğrusu kendi kendime yetiyorum. Kafa arkadaşın olduysa, çağırdığında gelebilecek olursa pekde ihtiyaç duymuyorsunuz.

Çünküsü yok.

Prensip olarak bir kişiye bağlanamıyorum 3 5 kişi olması lazım.

çünkü sevgili olmak isteyenler hemen sosyal medya hesaplarımızı kapattırmak istiyor. bu, istisnasız böyle. kusura bakmayın erkekler, bir kızı sosyal medya hesaplarıyla birlikte kabul etmelisiniz.

hayat zaten yeterince sorun stres ile dolu ben kendim zar zor yaşıyorum bir de başkasını düşünecek halim yok, henüz kendi yaralarımı saramıyorum.

Çünkü bir insanı elinizde tutmayı bilmiyorsunuz.

çünkü beynimiz var. triple, kıskançlıkla, sadaksizlikle günlerimizi heba etmek istemiyoruz.

2 kisiyle sıkıntılar acilar hafifler hayat guzellesir arkdaslar oyle demeyin...

görsel

kız yerine erkek arkadaş dedik mi tamamdır. sorunumu daha iyi anlatan bir replik olamaz yani.

sosyal medya bağımlılıkları yüzünden. gel gezelim diyoruz yokk, gel kamp yapalım yokk, gel tiyatro-sinemaya gidelim ben sevmem... alışmışız kafe kafe avm avm gezmeye. bu gidişle sevgili degil arkadaş kalmayacak çevrede.

yiğitliğin onda dokuzu kaçmak.. kadın gördün mü onda onu kaçmak..

Çekingenlik ve yeteneksizliktir.

Çünkü seveceğim, hayatımı onu gördüğüm andan itibaren ona adayacağım, planlar yapacağım - hayaller kuracağım kafamda, uyurken yanımda bile yatsa onu düşüneceğim, artık bir kişi için değil de iki kişi için varolacağım, onu mutlu etmekten başka hiçbirşeyi amaçlamadan, delicesine elimden geleni yapacağım, hatta bu durumdan dolayı kendi hayatımın içinde yaşamıyor gibi bile hissedeceğim, sonra ne olacak? ilgimden mi bıkacak? Yetersiz mi gelmeye başlayacağım? Yoksa belki de benden sıkılacak? O aşkım, o hayallerim tek tek onun söylemiş olduğu sözlerle, davranışlarla yıkılacak? Tuğlaları tek tek örerek inşa ettiğim ve "bu bina olmazsa kalacak yerim de yok" diye sevinerek oluşturduğum yapıyı tek tek kıracak? Üstüne insanlar tarafından eleştirileceğim belki de? Akıl hastası olduğumu bile düşünebilecekler? O kişi sana senin normal olmadığın hissini bile verebilecek belki de? Ne gerek var bir kişi, o çok özel sandığımız bir kişi için hayatımızı mahvetmenin? O kişiyi bulmaya çalışmak aptallık değil midir? Bulana kadar mutsuzuzdur, sonra buluruz, süresine göre mutluluktan ölürüz, ondan sonra herşey sona erdiğinde onu bulmadan önceki mutsuzluğumuz, şimdiki mutsuzluğumuzun yanında eğlenmek gibi gelir. Oturun lütfen oturduğunuz yerde, hayatınızı yok edecek kişiyi aramayı bırakın.

herkes yüzünü sosyal medyaya döndü ve benim herhangi bir sosyal medya hesabım yok. Birde asosyalim tabii.
Eskiden bu konularda kaşenlik gibi çeşitli meseleler varmış en azından, şimdi o da yok.
Baya sebep var aslında ya.

Olması için bir sebebim Yok çünkü.
Ben anlamıyorum, insanlar kıyafet değiştirir gibi sevgili değiştiriyor ve bunu normal karşılıyorlar. Ben bu durumu kabul edemiyorum. Evlenmeyi düşünmüyorum, o zaman neden sevgilim olsun?
insanın kendine saygısı olmalı bence ve de ilerki eşine. Bugün sevgilim oldu diyelim, elini tuttum. Yarın eşimin elini nasıl tutacağım? Bazı şeyler özel olmalı ve bence her şeyin bir zamanı olduğu gibi bunun da bir zamanı var.
Böyle düşünmemden mütevellit şimdiye kadar sevgilim olmadı, pişman da değilim.
ilk sevgilimin eşim olması da duamdır, nasip olur inşallah.

kafa rahat, sevgilinmi var derdin var.

Bir allahsiz yuzunden her geleni tasladigimiz icin.

Aslında vardı. Var gibiydi yani. Yanlış hatırlamıyorsam olması lazımdı. Şimdi yok. Sevmediyse demekki.

Çünkü nerede bir psikopat nerede bir nemfomanyak var beni buluyor. Zaten iki yılda bir sevgilim oluyor onlar da aldatıyor. Hiç olmasın daha iyi.

Beni beğeneni ben beğenmem benim beğendiğim ise beni beğenmez.

Bir erkekle uğraşacak kadar aptal değilim.