ne hissediyorsun

sanki herkes, yani tanıdığım herkes benden bir şey bekliyormuş " ee hadi artık" dercesine bir şeylerimi bekliyormuş gibi, çoğu zaman stresli hissediyorum. ama hiç alakası yok. yani aslında kimsenin bir şey beklediği de yok, kimsenin umurunda da değilim açıkçası. bu benim umurumda oluyor mu olmuyor mu onu da bilmiyorum. ki bu umurunda olmama meselesi normal aslında. asıl mesele bu değil. mesele, kendinin kendinden emin adımlar atıp atamadığı durumdur. pazartesi günü mesela, yeni ingilizce kursum başlayacak. yeni ingilizce değil, yeni kurs. swh. ee ne alaka derseniz. son bir şarkı istiyorum işte. şöyle yeni insanlarla tanışacağım, belki de yeni hikaye yazılabilecek birisi. hiç umudum yok, hayalimin ya tersi çıkar ya da hiç çıkmaz ama insan bekliyor işte.

ruhsal olarak enerjiğim ama uykum var.

huzurla karışık boşluk.

bir seyi de merak etmeyin aq.

Birini önce anlamaya çalışıyorsun. ve bazen birini anlamaya çalışmak, hiçmiş gibi hissettiriyor. sarıldığında kollarının arasında küçücük kalan insan gittiğinde nasıl bu kadar büyük bir boşluk bırakıyor anlamıyorsun.

Sanki sabah uyandığımda böceğe dönüşecek gibi.

hissetmiyorum.

hiçbir şey hissetmiyorum şu an nötr.

Çıkıp Çok bunaldım diye bağırsam yan balkondaki köpek gelip sırtımı sıvazlayacak gibi hissediyorum.
Gidip denesem gerek.

hiç bir şey.

Korkunç bir baş ağrısı ..

I am feeling good.

Mutlu desem mutlu değilim. Yorgun desem yorgun değilim. Enerjim var desem o da yok. Ortaya karışık pizza gibiyim şu an. Hissettiğim tek şey hissizlik ve uyusmuşluk hissi.

mutlu desem mutlu değilim. yorgun desem yorgun değilim. enerjim var desem o da yok. ortaya karışık pizza gibiyim şu an. hissettiğim tek şey hissizlik ve uyusmuşluk hissi.

Tam olarak bu.

Sakinlik.

Sanırım loş ışık bana iyi gelmiyor. Güzel şeyler düşünüp kendimi rahatlatmam gerektiği zamanlarda bunaltıyor beni. Etrafımdaki her nesneyi üzerime doğru çekiyor. En iyisi çıkıp temiz hava almalı. Bilen var mı yakınlarda en iyi hava nereden alınır?

Daire hazırlanmış, üçgen dilimlenmiş, kare kutuya konulmuş ve bir dilimi unutulmuş bir pizza gibi hissediyorum. Anlamsız Karışıklık ve eksiklik.

Birisi alsın şu tutkuyu, pizza ne alaka şimdi ya.

Yukarıda kendini unutulmuş bir dilim pizza gibi hisseden yazar gibi; pizzaya coortt diye sıkılan ve işi bittiği için kullanılmayan ancak dolaba da koyulmaya üşenilmiş ketçap gibi hissediyorum.

içimde havaifişekler patlıyor.

Bir pizzanın kendini uyuşuk ve hissiz hissedebileceğini hiç düşünmemiştim. Artık dünyaya bambaşka bakma vakti geldi. Bu buğudan nasıl çıkabilirim bilmiyorum. Hipnoz oldum sanırım

Coook rahat, sahip olduklarının farkında, yapabileceklerinin farkında, enerjik ama uykulu hissediyorum.

Bitik hem ruhen, hem bedenen tükenmiş hissediyorum.

iyi bir şeyler ama tam bilmiyorum.

Dardayım.

ilginç,tam şimdi ne hissettigimi yazmak için sözlüğe girip hemen bu başlığı gördüm.
Rezalet hissediyorum. Boktan. Hiç bu kadar üzüldüğüm günler olmamıştı.
Sevildigim günler geride kaldı. Sevilirken de sevilmek istememiştim. Hayat boyu aileme bu yüzden dargın kalacağım galiba,öyle sevilmemişim ki sevgiden kaçtım. Şimdi derin karanlıktayim. Eskiden beni seven biri vardı ayrıldım diye kudurup her gün gördüğüm eskiden arkadaşım olan biriyle kiristiriyor. Ondan sonra beni seven biri daha oldu , hastalıklı ve saplantılı şekilde sevdi beni. Onu da terk ettim. Ama şimdi öyle yalnız öyle yalnızım ki neden hala hayatta olduğumu sorguluyorum. Canım babam ,keşke beni biraz sevip basardigim şeyler için beni takdir etseydin belki bugün kızım intihar edecek mi diye düşünmek durumlarında kalmazdin. Belki bende şu kısa hayatta mutlu olur yaşadığımı hissederdim. Bazı günler bulunduğum odada kendimi asmak istesem nereye asabilirim diye tavanı incelemezdim. Belki bu satırları gözümden yaşlar aka aka yazmazdim. Hayat benim için gittikçe zorlaşıyor sözlük. Artık ne yapacağımı bilemiyorum. Acılar içinde tavanı izliyorum her gün,nedenini ben bile bilmiyorum. Hiçlik içinde hayata veda etmek istemiyorum. Sevmeyi ve sevilmeyi ogrenememis olmayı istemiyorum. Benim bir amacım kalmadı kendime bir amaç bulamamaktan korkuyorum. Bir hayalim olmadan ölmekten korkuyorum. Son defa içten bir şekilde gülmeden, kahkaha atmadan,sevdiklerimle olmadan olmek istemiyorum. Sadece üzgünüm, karanlıkta kaldım. Beni aydınlığa çıkaracak küçük bir ışık arıyorum. Küçük ışığım, lütfen beni geç olmadan bul, aydınlat , aydınlat ki yarınları görebileyim.