bugün

hastane sıralarının bittiği, morg sıralarının başladığı bir ülkede.
Potansiyel terörist adaylarının her gün sınırlarımız içerisine girdiği bir ülkede yaşıyoruz.
Bugünlerde sık sık kendi kendine sorduğun şey belkide.

insanlar korkak, telaşlı, mahrur..
1 gün önce kizilay da bomba paniğiyle evlerine tedirgin dönen insanlar vardı. Meğerse tip fakultesinde yangin cikmis, ambulansı, dumanı gören halk bomba sanmış.

2 gün önce darbe olmuş, şehit vermişiz, 20 yaşında Mehmetçiği yoktan yere dövmüş hatta öldürmüşüz, dış ülkelere kendi savaş uçağı ile kendini vuran ülke alay konusu olmuşuz, ohal ilan edilip korna çalmışız... başta birileri koltuğundaki dikenleri sökecek diye bu ülkede yaşayaman halk haline gelmişiz.

Tabiki terketmeyeceğiz, bu ülke hepimizin ama artık nefes alamıyoruz. Nasil yaşadığımızı bilmiyorum ama bu ülkede evlat yetiştirirken; sen gözlerini kapa çocuğum diyeceğiz her haberde.