bugün

Politikaya atılırdım.
Hizmet etmek, insanlara yardım çözüm idare gibi işler para maaş için yapılmaz.
Halka hizmet, hak'ka hizmet diyerek saraylarda oturmaz ve kıyak emekli olmaz, mal mülk lüks ihtişam içinde yüzmezdim.

Benim ki hayal, bu ülke de din adamlığı din işleri Allah rızası için yapılan bir davranış değil meslek olmuş, para karşılığı yapılan iş olmuş.
Böyle bir ülke de halka hizmet, hak'ka hizmet diyerek bu insanların parası ile saltanat sürmeyeceğim demek aptallık işte.
Tiyatrocu olmak isterdim cok uzun yıllar tiyatro yaptım ...
Turist rehberligi.
garsonluk yapmak isterdim.
üniversite öğrencisiyken gelir olsun diye takıldığım bir mekana garson olarak girmiştim, 4 senelik üniversite hayatımın en güzel, en keyifli 6 ayını geçirmiştim.
Saksafonist olma gibi bi hayalim var hadi inşallah.
Seyyar küfteci olmak istiyorum lan şöyle arabının içinde olanlardan sucuk ekmek falanda yaparım.
tır şoförlüğü.
hiçbir şey yapmama mesleği.
Medya sektörü.
Maddi kaygım olmasına rağmen devam ettiğim meslek olan senaristlik olurdu muhtemelen yine..
Polis olurdum.
Aynen şu; kimlik değiştirip farklı farklı mesleklere bürünürdüm, merak kaynaklı sosyolojik analizlerime katlı sağlardı.
Farklı insanların arasına girip farklı kişileri tanırdım, hayal edilemez derecede harika olurdu benim için.
Çini-seramik-cam boyama.
irish pub açarım. Açıcam da inşallah.

Yanına da kebapçı. Kebapla Bi ufak. Oradan hemen fıçı biraya. Siroz, trigliserid, kolesterol umrumda değil amk.
Meyhane. 2 masalık. 1 masa benim. Öteki masa da

iiiğçme vre bu keeaaadaer

Diye sesleneceğim birine.
zabah akşam badminton oynamak isterdim.

sporcu olmak. bununla iyi bir kariyer yapmak ama işte kulüpten değilsen, sponsorun yoksa aç öl.
Maddi kaygım olmasa büyük şehirde yaşamaz küçük bir köyde kendime yetecek kadar bahçeyle uğraşır, 3-4 tavuk bakardım galiba. illa ticari kaygım varsa da zeytin, Yaprak, erişte işi falan yapar satardım.
Hayvan işine girmezdim sanırım çünkü hiç anlamadığım gibi biraz korkum da var.
Fizik okuyup bilim adamı olmak isterdim.
benim hobim elektronik. işim de elektronik üzerine. eğer çalışmama gerek kalmasaydı yine evde elektronikle uğraşırdım. tek sorun çalıştığım halde maddi kaygılarımın olması. hadi buyur.
Raketini sadece bir kez elime alıp aylarca kursa giden arkadaşlarımı ordan oraya koşturup madara ettiğim tenis branşında sporcu olabilirdim.
pastacı olmak
çok hevesliydim eskiden
icimde kaldi bu heves. Evet.
Şef aşçı olmak isterdim.
Hala o çılgın düşünceyi susturamıyorum beynimde.
Arkeoloji ile ilgilenmek isterdim.
otomotiv restorasyon eğitimi alip. 60li yılların araclarini satın alarak, mümkün mertebe ellerimle onları yeniler ve bir galeri açarak sergilerdim.

ayrıca bu fikir Classic Car Rescue isimli televizyon sovu araciligiyla yillar önce aklıma girmiştir.
karavan yapıp gezerdim fotoğraf çekerdim, yeni insanlarla tanışır, şiir yazı felan yazardım youtuber olurdum ve gezi videolarımı paylaşırdım. belki virüs ülkemizden gider ve biterse hayat normale dönünce böyle bir çılgınlık yapabilirim.