konussam sessizlik gitsem ayrilik

bir yılmaz odabaşı şiiri.aynı zamanda alfa yayınlarından çıkan ''bütün şiirleri'' serisinin adıdır.

konuşsam sessizlik gitsem ayrılık
resmin rehindir gurbetimde
gurbetimde sesleri aşındırmış kimliksiz bir kasaba
ve senin kederini ıslatan o yağmurlar rehin

alnı özlemle dağınık bir akşam getirdim sana
sar, büyüt ellerinle, konuk et sıcağına
konuk et kanatları kanatılmış kuşlar getirdim sana

ve akşam, bir kez daha
saçlarını topla ve dağıt sesini rüzgarların
'bir of çeksen karşı ki dağlar yıkılır'

çekmiyorsun!

akar suları imrendiren yüzünde
sabahçı kahveler de biliyor
görüşmeyeli yorgunum
yıkık kentler kanadı seçimlerimle
görüşmeyeli ya sen nasılsın
adım, adresim durur mu defterinde?

şimdi siirt'te koyun kokulu bir gecedeyim
beynimde iklimsiz papatyalar
ve kuşatılmış bir akşam duruyor penceremde

sokakların gün batınca neden boşaldığını
ve yüreğimin neden kabardığını bilmiyorum
konuşsam : sessizlik / gitsem : ayrılık

sonra kıpırtısız yasladım göğsümü boğulmuş güne
al bu çağrıları sulara göm, o uzak sulara
gurbetini rehnetme özlemimde...

(bkz: sensizlik)

yilmaz odabasi'nin on yil icinde* yazdigi tüm siirlerinin ve birkac kitabinin toplandigi 255 sayfalik kitap.

içimden geçenleri pek bi güzel ifade eden ifade...