bugün

329. Dönem asteğmen olarak temel eğitimimi aldığım yer. sivil hayatta av tüfeği bile kullanmamış olmama rağmen, rpg-7 roketatar kullanmama şahit olmuş komando yetiştiren mekan. gideceğim yere gelince %80 ihtimal güneydoğu.
kısa dönem askerliğin nasıl bir lütuf olduğunu, oradaki asteğmenlerin yüzüne bakınca anlarsınız. hepsi size imrenerek bakar. ama bilmezlerki bir çok kısa dönem de onlara imrenir.

327. dönem KYD olarak gidip yazıcı olduğum birliktir. orada askerlik yapanlar içerisinde en rahatlarından biri olduğumu üstüne basarak vurgulamak isterim. Ama tabiki bu durum sizi yanıltmasın, çünkü orada rahatlığın ölçütü çevrenizdekilerin rahatlığıdır. Yazıcı olmama rağmen 40 saat ayağımdan bot çıkartmadığımı bilirim.

Sabah saat 5.45 de acemi askerlerin eğitim alanına giderken söyledikleri marşlarla uyanırsınız (eğitime kahvaltı ve kişisel temizlik yapıldıktan sonra gidilir.) ve akşam saat 12:30 da yatağınızda duyduğunuz ses yine acemilerin eğitim dönüşü söyledikleri marşların sesidir.
331. donem astegmen olarak gidecegim yerdir.
soylenenlerden nasibimi alip, refuze olup tuzlaya gitme umuduyla iktifa ediyorum simdilik kendimi.
bronzlaşmak isteyenler için birebir olan yer. yaz mevsiminde gündüz sıcaktan gece ise soğuktan kararırsınız. sonuçta herkes küçük birer uche olur çıkar.
ilk haftalarda boş çanta ve g3 ile 2 kez mola vermeden çıkılamayan tahrip kapı yokuşu asteğmen adaylarını çok korkutur. ancak 13 haftanın sonunda bacak kasları hiç gelişmemişse en azından roberto carlos bacağı gibi olan kursiyer sırtında 8 adet 1,5 litre su ve mg3 ile hiç durmadan kilometrelerce yol yürüyebilir. yürüyüşten sonra 30-40 hatta 50 şınav çekip hala nefes alabilir. buraya gidecek arkadaşlar ne kadar şanslı olduklarının henüz farkında değiller, kurs bitip de üçgen olunca bana hak verecekler. ve tabi mavi bereyi taktıktan sonraki gurur.

(bkz: komando olmak onurumuzdur)
331. dönem kdy olarak acemiliğimi bitirdiğim ve gösteri tatbikat taburuna katıldığım yerdir...zordur askerlik tabiriyle yardırıştır ama askerlik yaptığını hissettirir.
tüm zorlu hayvani eğitimleri bir kenara bıraktım, sırasıyla cuma akşamları yapılan 12, 18 ve 30 km'lik tam teçhizatlı intikaller öncesinde tabur önünde yapılan komando andı gibisi yoktur. adama nasıl bir gaz verir anlatamam, kesinlikle anlatılmaz yaşanır minvalinden bir şey.
317.dönem olarak gıttıgım ılk gırdıgımde ulan ben nerdeyım dediğim aklınıza gelebılecek butun sılahları kullanıp paraçalayıp tekrar toplayabıldıgım,sırtımda 40kg lık cantayla durmaksızın km lerce yurudugum, sıksen cıkmam dedıgım daglara tepelere cıktıgım,12gun hiç geri gelmeden yagmurda çamurda dağlarda yattıgım, askerlik namına ne varsa öğrendiğim, böyle bir eğitimi aldğım için kendımı çok ama çok şanslı hissettiğim yerdir.
ayrıca mezun olacagımızın bir gun öncesi eda çeşmede göl manzarasına karşı içtiğimiz sigaranın tadını hala bulamamaktayım..........
zamanında buradan firar eden bir askerin fethiye'den rodos'a kaçmak üzereyken yakalandığı rivayet edilirdi.
aklı olan rdm olmalıdır bu okulda.
hiç bir şekilde anlatılmasının imkanı olmayan gidip görmek gereken okuldur.
allah bize bu güzel eğitim yuvasından çıkarak iti köpeği leş olarak yere sermeyi nasip etti. komandoyum gururluyum , onurluyum.
Tuzla piyade okuluna gidene kadar geçen sürede bile ebemizin örekesini gördüğümüz, gercekten ilginç yer.

ilk sürünmemi de bi polis asteğmen sayesinde gerçekleştirdiğim yer. 600 kişilik okula 1200 kişi gönderildiğinden refüze olana kadar aç kaldığımız yer.

Anlatılan efsaneleri dinledikçe, "olm biz tarağa yan basmişiz galiba ya la" dediğim yer.

19 ncu yüzyılda Amerika'da posta trenlerinde görülemeyecek bir yolculukla, Isparta'dan istanbul Tuzla'ya 26 saatte gönderildiğimiz yer.

Ama candır.
yanlış hesaplamadıysam burada eğitim gören artık hangi devre 335 filan galiba aslanlar (asteğmen adayları) artık rütbeyi taktı. hem de dağ başında, tatbikatın ortasında. ve tatbikatın bugün bitmesi lazım. yine yanlış hesaplamıyorsam yarın son törenin ardından dağıtım iznine çıkacaklar. hepsini tebrik ediyorum, allah yollarını açık etsin.
çok zormuşda çok psikopatçaymışda . sanki amk. millet bale kursundan bahsediyor. zor olacaktır herhalde. adam öldürmeyi birde bu arada ölmemeyi öğreniyorsun.
bildiğim ve duyduğum kadarıyla jatek sonrasında maaşlı olarak buraya sevkedileceğiz.. sonrasında yine beytepe.. boku yedik.
dünanın en iyi komando okulu olduğu söylenir.
nasıl bir yer olduğu merak edilen yer...

ydk.subay
piyade komando oldum

biri anlatabilir mi nasıl olduğunu ?

edit : ulan telefonda konuşan acıyarak konuşuyor lan benle , korkuyom lan!
insandan kan alan yer. nerden alındığı malumdur.
sivri tepesi meşhur olan yer.
efendim buraya gönüllü gitmek gurur kaynağıdır. önceleri bünyeyi fazla sarsar. insan burada kendi sınırlarını tanır, zira burada adama öyle bir gaz verirlerki sivil hayatta asla yapamayacağınız şeyleri bir anda yapıverirsiniz.
eğitimin ilk zamanlarında çok zor gelen faaliyetler, sonlara yaklaştıkça çocuk oyuncağına döner. arkadaşlık ortamı da mükemmeldir.
buradan mezun olan asteğmenin güneydoğuya gitme olasılığı epey yüksektir. ancak kesinlikle korku yoktur. çünkü türk komandosu düşmanı çelik pençesiyle yok eder...
özledik efendim. (bkz: 329 dönem komandolar)
2004 yılı 301.dönem yedek subay aday öğrenci olarak aralık ayıının 15'inde sabahın 6'sında kapısından girdiğim okul bıçak gibi ayazını unutamam...unutamadığım başka birşey de gün aydınlanırken sivri tepeye tırmanan komandoların azmi subayların gözündeki kararlılık...traversler...yuvarlak ekmekler...metal bardaklar...tabaklar...
arkadaşlar her ne kadar "akıllı ol refüze ol" deseler de eğirdirde kalmak daha akıllıca!! eğirdirde alacağınız eğitimi bir daha hiç bir yerde alamazsınız hayatınızın sıkıştırılmış 3 aylık macerasını yaşarsınız eğirdir dersiniz herkes susar!! ben de 333. dönem asteğmen olarak yaptım gönüllü olarak komando kaldım ve hiç pişman olmadım insanların dediklerine yazılanlara bakmayın hepsi abartma ve yalan. Evet eğirdir zordur ancak kimse sizden canınızı istemiyor bir de içinizde yanıp tutuşan bir vatan aşkı varsa eğirdir tam size göre!! bırakın korkaklar ne derse desin!! eğirdir de eğitim almak her yiğidin harcı değildir!! refüze olup tuzlada izmarit toplayacağıma eğirdirde kalır hayatımın macerasını yaşarım. tabi sonra gider aslanlar gibi ülkemi savunurum.. refüze olmayı düşünen arkadaşlar bence bir kez daha düşünsünler bu ülkenin yiğit delikanlılara ihtiyacı var!! eğirdirde telefonmuş kılmış tüymüş sallamazlar eğitimi pompalarlar tuzlada seni adam yerine dahi koymazlar askere gidecek arkadaşlar şimdiden hayırlı teskereler..

9 yıl sonra gelen edit:

Çok gaza gelerek yazmışım. Tuzlaya giden arkadaşlara pek bir sallamışım kusura bakmasınlar. onlar da çok kritik bölgelerde görevlerini yapıyorlar. Tuzlaymış Eğirdirmiş farketmiyor. Eğirdirden sonra Şırnak Gabar dağlarına gönderildim çok şükür sağ salim geldim. şimdi düşünüyorum da ne maceraymış. askerliği Eğirdire çıkan arkadaşlara selam olsun.
(bkz: tuzla trenindeki pişman 178 ci dönem refüzeler)
(bkz: tahrip dersinde çarşaktan yuvarlanan kayalar)
cumartesi günleri Isparta'da çarşı iznine çıkan askerlerin bütün sokakları doldurmasına neden olan komando birliği.ayrıca verdiği eğitimle candır!