engelli bir çocukla oyun oynamak

hem sevap hem de güzel ve hayırlı bir iştir. onun oyun sırasındaki sevinç dolu hallerini görmek bile bir ömre bedel olacaktır.

görsel

(bkz: sevap points)

engelli olmayan bir çocukla oynamaktan farkı yoktur. çocuk işte mutlu ediyorlar ya lan.

sevginin engeli yoktur anlamına gelen başlıktır. ve hayattaki en güzel oyundur.

kutsaldır.

tedirgin olmaktır.

korkmak, dışlamak falan değil. incitmekten yada oyun esnasında yanlış birşey söylemekten, yanlış bi hareket yapmaktan çekinmektir. hayatımda ilk kez geçen sene böyle sevimli bi insan yavrusuyla oynadım. ayaklarının üzerinde duramayan 2 3 yaşlarında sevimli bir kız bebekti. kemiklerinde bir problem varmış sanırım. küçük yeğenim ve onun küçük arkadaşları evin içinde coşkuyla koşarken o heyecanlı gözlerle, sanki koşan kendisiymiş gibi etrafa gülücükler saçıyordu. dayanamadım. kollarının altından sıkıca tutup, ayaklarını hafifçe yere değdirip onu oyuna dahil ettim. doğal olarak kendimi de dahil ettim. bir odadan diğer odaya koşup durduk. daha doğrusu ben koştum o miniğin ayakları halıya değip durdu. yorulup soluklanmak için her durduğum da gözlerimin içine bakıp ''hadi yine koşalım!'' demesine karşı koyamadığım için saatlerce koşmuştuk. koşmuştuk işte.

son zamanlarda sıklıkla yapılan ve çok şey öğretendir.

farklıdır, onun keyif aldığını görmek gülümseyişini izlemek insanı o kadar mutlu eder ki...
engeller kalkmıştır o güzel andan itibaren.

sen yapma zaten amk ayısı.

edit: aşağıdaki entry sahibi arkadaş lafı güzel döndürdü tebrik ediyorum.

Oyunlarin en güzelidir. Herkesin hayatinda bir kere de olsa denemesi gereken eylemdir. Kalplerde engel olmasin yeter. Söylemesem olmazdı çünki.

asla uğraşmayacağım eylem. bakıcıları falan uğraşsın.

asla yapılmaması gereken eylem. engellediyseniz bir sebebi vardır.