bugün

adaletin ve esitligin hic bir yerde tesis edilemedigi bir dunya duzeninde Osmanli yi ozlemenin beraberinde getirdigi hissiyatin disa vurumu.
(bkz: umitvar olunuz)
osmanlı'nın adalet dağıttığını sanan yazar söylemidir.

osmanlı da kundakta bebekler, taht için sorun oluşturmasın diye öldürülüyorken, hangi adaletten bahsedebiliriz? devletin bekası bu şekilde sağlanacaksa, hiç sağlanmasın da diyebiliriz sanırım.
anakronik bir temennidir. ama emperyalizm eski osmanlı coğrafyasının içine ettiği için bu bölgelerde hala sağlıklı bir düzen kurulamamıştır. bu da geçmişe dönme hayallerini körüklemekte ve o dönemin tarihi koşulları artık olmadığından bire bir aynı şeyleri yapmak pek mümkün olmamasına rağmen biraz içleri soğutmaktadır.

(bkz: şanlı geçmiş ütopyaları)
balkanlardan, ortadoğudan bir milyonun üzerinde şehit vererek kovulmuş osmanlıya mı muhtaç. dedirten düşüncedir.
dünya tarihinin her döneminde bir osmanlı olmuştur, ve olacaktır. günümüz için: (bkz: amerika birleşik devletleri)
onlar da dünyanın muhtelif yerlerine demokrasi götürüyorlar. zamanında osmanlı'nın adalet(!) götürdüğü gibi.
okadar adaletli olan osmanlıda neden padişahdan sonra en yetkili sadrazam ve vezirlerin kafası vuruluyordu.(TOplam 100 yakın)
bir kurtuluş savaşı daha görmek içinse doğru bir önermedir.