bugün

illa insan veya hayvan ölüleri gelmemeli aklımıza, bugün mogan gölü etrafında farkettim ben bunu. gölün çevresinde, ahşaptan yapılma bir yürüyüş yolu var epey uzun. üzerinde gezinirken birden farkettim ki bunların herbiri birer canlıydı. ve biz onları, sırf üzerlerinde yürümek, evet yalnızca üzerlerinde yürümek için kestik! ve cesetler üzerinde gezinmek bizi, ancak o cesetler kanıyorsa, kokuyorsa mutsuz kılıyor, sırf kendi keyfimiz bozulduğu için. yoksa bir göl kenarında haftasonu eğlencesi için gayet uygun bir aktivite cesetler üzerinde yürümek. evimizdeki eşyalar, yani cesetler geldi sonra gözümün önüne. sırf zengin durdukları, ucuz estetik ve üstünlük duygularımızı kabarttıkları için alınmış, işlevsiz yığınla mobilya. ve daha günlük hayatı dolduran, boş yere katledilmiş nice canlının cesetleri...
insanoğlu, başına gelen her kötülüğü hakediyor.
tatmadığım fakat; kimsenin tatmakta istemeyeceği bir duygu.