beyaz gemi

Az önce bitirdiğim roman. Eski bir Türk filmi izlemiş gibi oldum. Kitabın sonu bayağı hüzünlü bitiyor.

Cengiz Aytmatov’dan geçmişle geleceğin, hafızayla hayal gücünün, ayrılık ve kavuşmanın ustaca bir araya getirildiği, beyaz perdeye de uyarlanmış unutulmaz bir eser!
Engin ve korkutucu bir ormanın kıyısında, iyi yürekli dedesinin himayesine terk edilmiş küçük bir çocuk; balık olmayı, Isık-Göl’ün sularında ağır ağır yüzen beyaz gemiye ulaşmayı düşler. Gemide babası ve tamamlanmış bir hayat onu bekliyordur. Dedesi Hamarat Momun ise yalnız torununa ormanın ve kimsesiz çocukların koruyucusu Boynuzlu Geyik Ana’nın masalını anlatır sabırla. Elbet ormanın kalbinden çıkıp gelecektir Boynuzlu Geyik Ana. insanın acımasız tabiatını tüm gerçekliği ile gözler önüne sererek.
Beyaz Gemi; yalnızlık, kökler, düşler, dünler ve yarınlar üzerine çarpıcı bir hikâye.

helal olsun uludağ sözlük. bu şarkı yoktur dedim sözlükte ama ne güzel şeyler yazmışsınız.

ben hangi bekleyişin nedeniyim...

https://youtu.be/HsLpJmYNtKA?si=Rq96RobqAhmjQy5b