bugün

ne halt yiyeceğimi bilmiyorum. sende yoksun bir de.
ben hala seninle beraber geçecek günlerin hayaliyle yaşıyorum.

ona göre.
nereden bileceksin ki sen halimi.
sözlerim yetecek mi benim duygularımı sana anlatmaya.
içimdeki ateşi hissedebilecek misin.
geçirdiğimiz onca güzel günün hesabını verebilecek misin bana
hepsini unutabilecek misin bir anda.
yaptıkların için rahat uyuyabilecek misin yatağında.
sana söylediğim sözleri etrafta duyarken; kendini iyi hissedebilecek misin?
bir özür dilemenin zor bir şey olmadığını anlayabilecek misin?
gözlerimde akıtamadığım gözyaşının, içim oluşturduğu korunu hissedecek misin?

hayır! bunların hiç birini hissedemeyecek, yapamayacaksın. umarım benim kadar değer veren birini hayatında bir eş olarak yer edinirsin?

kalbi kırık sevgilerimle; e.y, namı diğer e.k.

kendine ve yanındakilerine iyi davranmayı unutma. hoşçakal.
bazen bir şarkı çalar, bir yerde bir şey görürsün, yada filmde bir sahne... işte aklıma sen gelirsin, biz geliriz...
Senin mahfettiğin biz, ben...
Ne bileyim, senden sonraki bene alışamadım pek.
Özlüyorum arada sırada bizdeki beni...
Senden nefret etmeyi, tiksinmeyi, silmeyi, pek beceremedim ben..
bizden sonraki seni sevmeyide beceremedim.
yapamadım işte.
Özledim arada, bazen bir tebessumle, bazense öfkeyle hatırladım geçmişi.
Sana yabancılaşmayıda beceremedim. Kabullenemedimde çoğu kez, çoğu şeyi...
Neyse söylemek istediğim çok şey varken diyecek pek bir şey bulamıyorum şu andaki bize.
ama ben sevmiştim be güzelim.
saat kaç oldu, hala uyuyamadım ben..
Biliyorum sen de üzülüyorsun benim gibi..
yerinde gitmeyen bir şeyler var sanki..
Benim seni sevdiğim kadar birazda sen sevseydin beni keşke.
Kimi zaman gerçek bir aptalmışcasına ironi yapıyorsun. ironi yaptıklarını anlamayıp sana aptal muamelesi yapılmasından haz duruyorsun. birde kendine, ikinci tekil şahısla, herkesin şiirsel cümleleri yazdığı yerde sesleniyorsun, yok yok var sende birşey.
Bu gece sildim. Seni hatırlatan notları. Resimlerini aylar öncesinden silmiştim, notlar kalmış kıyıda köşede senle ilgili. Hatta bir kopyasını sana verdiğim defter. zamanında seni unutmamak için yazdığım onca yazı. bugun hepsini okudum ve sildim. Sildim... Sildim... Sildimm....
bitmicek sandım. Ne çok şey yaşamışız. ama silindi artık hepsi...
Son mesajımda bir daha mesaj atmıycam demiştim ama malesef yıne tutamadım kendimi. Aslında cok duşundum mesaj atsam mı atmasam mı diye. At dusuncesi hep agır bastı. Ucunda ne olursa olsun dusundugumu yapma gibi kotu bir huyum vardır. Emin ol seni unutmak icin elimden geleni yaptım ama olmadı. Tesadufler seni unutmama engel oldu. Son olarakta ****da seni görmem mesaj atıcam artık diye noktayı koymama neden oldu. Galatasarayım maçı kazanırsa mesaj atıcam diye soz verdım kendime. Daha önce yaptıklarım aklıma gelince ne kadar salakca seyler yaptıgımı biliyorum. insan sevince salaklaşıyo galiba. Dusuncelerinin hala degismedigini de biliyorum. Dusuncelerini degistirmek gıbı bir amacım da yok. Sadece su pıs huyum yuzunden mesaj atıyorum suan. Bu mesajı okuduysan hayatından caldıgım 1dk ve bu saatte verdigim rahatsızlıktan dolayı ozur dilerim.
senı aramam sormamam,
bakmadan uzaklasmam,
emınım cok hora gectı...

hıurdaya cıktı ıcım.
fark ettın mı, kule dondum?
erıye erıye tukendım...
mesafeler yüzünden başı omzumda ağlayamayana, telefonda derdini anlatamayana; ağlamaktan ve kabuslardan uyku tutmayana yazdığımdır:

sen, kendini taşımak zorunda olmayansın. taşıyamadıklarını paylaşacak biriler varken yanında; yapamıyorum dediğinde zorlama diyen ailen varken, ben varken mesela, hiç birşeyin ağırlığı altında ezilmek zorunda olmayansın.

sen; karşına geçip "başkası var" diyecek cesarete sahip olmayan bir beş para etmezin karşısında başın dimdik durabilen, kişiliğinden ödün vermeden aptal olmadığını anlatabilen, sevmediğini söyleyen bir adamı, tavrınla, karşında seviyorum diye ağlatabilensin.
sana değil, bir başkasına gülmesiyse canını yakan, bırak canın yansın yandığı yere kadar. çünkü ben seni öyle iyi biliyorum ki, kül olmazsa içindekiler, sen bir daha ayağa kalkamazsın. demiştin ya "bana bir kere öyle gülmedi" diye; haklısın belki. peki, sana onu öylesine güldürebileceğin saf mutluluğu ne zaman verdi ki?

mutsuz olması gereken, başını öne eğmesi gereken sen değilsin. dört elle sarılamaz artık sana; çünkü elleri küçük artık ve sana her dokunduğunda daha da küçülecek. çünkü sen, yapabilecek olmana rağmen, utanması olmayana sırtını dönmeyip bir şans daha verensin. o bile adamlığından vazgeçip kuyruğu sıkışınca döne döne af dilerken, onu adam yerine koyup yeniden el verensin.

dedim ya sana, ben sana git de diyemem, kal da... ama sen hangisinde karar kılarsan kıl, ben seni sonuna kadar desteklerim. ve bil ki, eğer çekip gitmek olursa kararın, oğluma iki tane aldığım herşey bir olur, bir tane aldıklarım yarım. diğeri senin pamuk prensesinindir.

aşklar biter, evlilikler de bitebilir. insan olana hayat bitiyor; gerisi ne ki? ama sen, kendine olan güveni bitmemesi gerekensin. sonu yoksa yok... gittiği yere kadar! sen de onun gibi "bir kez" geldin bu hayata; değmeyeceğini düşünüyorsan, artık değmez demektir.
ben bu yazıyı sana yazdım kim olduğunu bilmeden.
inşallah güzelsindir.
vedalar hüzünlü olur,hayatımda kimseye veda etmedim.ölecekmişim gelir,kabullenemem şu fani dünyada bir daha kimseyi görmemeyi.ne benden daha önemli ki derim,bizden,ne bizden daha önemliydi,kimin lafı da belki bir gün bana dönme ihtimalini bile yok ettin? 2 günde el oldum,bu kadar mıydı bizim yaşadığımız?canım acıyor,çok acıyor otobüste ağladım hüngür hüngür bakışlara aldırmadan,seni kaybetmekten,belki bir umut tutunduğum şeyi bile benden esirgemen,bu kadar vicdansız olman çok ağırıma gidiyor.beni tersledikçe,istemedikçe nefrete bağlıyorum,canım daha çok yanıyor.çok kötü şeyler geliyor aklıma,yapmamam gereken şeyler kendimi çok zor tutuyorum.zaman diyorlar sana ilaç olan şey zaman ama olmuyor.zamanla seni unutmak,unutur gibi,ölür gibi daha az sevmek gerekirken,gün geçtikçe acım daha çok artıyor.her gece rüyamdasın,bi gün yine yaptığın hatalarla beni üzüyosun,bi gün benimlesin çok mutluyuz.uyanıyorum içimde kocaman bi acıyla günüm yine sen varmışsın gibi geçiyor bu şehrin bütün sokaklarında baktığım her yerde yüzün.en zoru da geceleri,geçmiyor,siluetinle birlikte sigara içiyorum o arka balkonda,böyleyken nasıl beni unut dersin?nasıl unutabilirim seni,senin de beni unutmana artık sana değer vermiyorum demene bile anlam veremiyorum nasıl bu kalpsiz olabilirsin?
çok özledim nefesim seni.
ne zormuş sensiz kalmak.
hiç böyle çaresiz kalmadım ben.
aklım sendeydi hep.
dağıtmaya çalıştım ama olmadı.
öyle girmişsin ki hayatıma.
herşeyde sen varsın.
aynaya baktım saçlarım seni hatırlattı bana.
müzik dinleyeyim dedim, bütün şarkılarda sen vardın.
ayakkabılarım bile seni getirdi aklıma.
ne zormuş sensiz kalmak.
hep yanımda olmana nasılda alışmıştım.
kalemler bile seni soktu aklıma, hani şu koleksiyonunu yaptıklarından.
ben seni çok özledim.
biliyorum sende beni çok özledin...
hani şimdi gidiyorsun ya, bence de git zaten.
aşık olmayı bu kadar çabuk beklemiyordum açıkcası. ne de güzel 'ateş var mı' dedin öyle. sigara tutan parmaklarına kurban.
midem bunalıyor senden başkası güzel bir şey söyleyince midem bulanıyor çektirme bana bu eziyeti!
--spoiler--
Yağmurda koşan bir çocuk olsam.

Vedalaşır gibi bildikleriyle.

Kendinden mahrum kalır mı insan?

Kalsam.

Duralım burada,güzel esiyor.
--spoiler--
iyi ki seninim...
ulan şu feridun un beni bırakma şarkısını bana görme. hangi kadını sevsem hep bunu gönderiyor ve en sonunda ayrılıyoruz. klasik koşullanma oldu artık tırsıyorum. bismillah bismillah...
Canımı sıksam içinden sen çıkacaksın.
senin ağzına sıçayım mal herif.. madem tekrardan geri gidecektin ne diye geri geldin..
bura sevgilisinden ayrılan ergenlerin çemkirdiği yermiş ya la.
tanrı varsa, seni ve senin gibi kızları benden ve sevdiklerimden uzak tutsun. biraz da akıl fikir versin de başkaları hakkında kendi yaşadıklarından dolayı mal mal "fikir beyan etmemeyi" öğren. amk salağı... kim bilir ne bok yaşadın da, ben beni ilgilendirmeyen bir kızın eski sevgilisiyle konuştum diye "oha yok artık" diye tepki verdin. düşündükçe deli olcam lan.

edit: tamam sakinim.
ben yanlış bi karar verdiğimi düşünmüyorum.

ikimiz içinde en iyisi buydu bence.. konu sevgi değildi. sadece benim dışarıya verebilcek bi vaktim yok. hem zaten belki görünce beğenmicektin beni ? bana şimdi bu kadar iyi davranıpta görünce davranışların değişseydi ben gene çok fazla acı çekecektim..

merak etme kimse yok hayatımda. olmayacakta. en azından okul bitene kadar. bi kere perişan, mağdur oldum ve ben dersimi aldım. sen bilirsin beni boş hayaller bana göre değil..

seni kırdıysam üzdüysem özür dilerim.. seni üzmek, isteyeceğim son bişey bile değil. ama beniimm kırıklıklarım, güvensizliklerim, şüphelerim seni bıktırmıştı biliyorum. hem son tartışmamızda hoş olmayan şeyler gördüm. zaten hep yeterince hoş şeyler görmüyorum karşı cinsle ilgili.

bu kadar zıtlık bize iyi gelmezdi inan bana.. sen beni şimdi daha çabuk unutursun. ama ben yaptığın iyilikleri unutmuş değilim.

sağlıcakla kal..