bugün

bare akor...

la minör delikanlı adamdır, hiç zorlamaz, sevdirir hemen kendini
mi minör ve majör de rahattır sağlamdır öğrendiğinde zor unutursun.

ama bu orospu çocuğu fa majör adamın iflahini siker, götünden kan alır kısacası, e ne olur fazla naz aşık usandırır diye bi deyim var çoğu insan da gitarı bırakır. azıcık daha sabreden de ustası olur. kısacası az buçuk birşeyler tıngırdatabiliyorum demek için bu oçu bilmek gerekir.
valla 6. senem ama hala basarken bileğimi zorlar. ağrıtır hatta çoğu kez. bilemiyorum enteresan bir hareket bence... bu arada bareden kasıt rock parçalarının arkasındaki ritim değil. bare mi la o...
Normal sartlarda kolaydir ama calinan sarki ful bareliyse yorar.
bunu diliyle yapanlar vardır.
işaret parmağını kokoreçe çeviren şeydir.
büyük hayallerle müzik eğitimine başlayan çoğu gencin hevesinin kursağında kalma nedeni. bareli akorlara geçtikten sonra da aynı azimle bu işi öğrenmeye devam eden kişinin içinde azıcık müzik aşkı olduğu aşikardır. "üf çok zor yha yapamıycm bunu" veya "bu ne la uğraşamam bunla ben" diye koyveren kişinin içinde olan şey müzik aşkından çok gösteriş aşkıdır. geç farketmiştir ama farketmiştir. kişinin benliğinde yaratmaya çalıştığı çok havalı, herkesin hayranlığını kazanmış, o değerli büyük insanı bulmada en sık kullanılan araçlardan biridir işte gitar. bare ise eşik seviyesidir. geçilmesi gereken bir sınav, aşılması gereken bir baraj. kişinin kendini tanımasında bir yoldur.
Baş parmağa kas yaptıran, işaret parmağının yan kisminda ince kesikler oluşmasına neden olan hareket. Klasik gitarda öyle midir bilmem ama çelik telli akustik gitarda işaret parmağını keser bir yerden sonra.
kafami en cok siken * hareket. yapamiyorum, kanser olacam!
iyi bir başparmak kası gerektiren el pozisyonudur.
Bir şarkıyı bir günde öğrenip tam olarak düzgün bir şekilde ancak aylar sonra olmasına sebep olan yorucu akor.
ilk denediğiniz an "asla gitar çalamayacağım" dediğiniz andır.
gitar öğrenirken en çok zorlandığım hede. basmaya başladığımda da geçişlerde zorlanıyordum. sonra sonra çalışarak azaldı bu şu an sorun yok. zordur ama.
gitar çalmaya biraz ilerletenlerin hevesini kırıcak bir çoğunun kursu bırakmasına neden olacak el pozisyonudur. ilk başta göze çok korkutucu gelir fakat,her gün bir saat çalışmayla bir haftada mükemmel derece güzel ses alacak kadar ilerlenebilir. bare basacak parmağımızı perdenin üst tarafına değilde daha çok alt tarafına kuvvetli basarak daha iyi ses alırsınız. kısacası emek ister gitar çalmak.
gitar çalanların ilerleyen zamanlarda "lan olum akorlar bareli basılınca daha güzel oluyo lan, bide böyle daha karizmatik" diyebileceği, daha da ilerleyen zamanlarda "olum adamlar bare basarken aynı zamanda 2,3,4 üncü parmaklarla melodi çalıyolar" da diyebileceği akor basış tekniği.

pek hatırlamıyorum ilk başlarda o kadar zorlandığımı bare basarken. ya da çok zaman geçmiş üstünden, şu an bilemedim. ama hakkaten çok kolay lan ilerde görcem ben sizi. bur*
azim ister bare basmak, öğrenirken eller uyuşur, kasılır. Fakat kişi bare basınca gaza gelip gitar çalıyorum diye ortalarda dolaşmamalıdır. daha yolun başındadır çünkü.
en zor bareli akor kanımca f dir. o yüzden başta g veya d yi bareli basmaya çalışırsanız daha kolay olur sizin için. ayrıca klavyesi düzgün olan bir gitarda bareli akor basmak söylendiği kadar zor değildir.
ingilizce'de çıplak, yalın, sade, bomboş anlamlarına gelen sözcüktür.
yapıyorsan olayo çözmüşsündür!!!*
klasik parçalar çalarken de başa bela tekniktir. baş parmak sağlam basılmalıdır ki iyi ses alınabilsin. asıl sorun diğer parmaklardadır. bare basarken parmakların senkronizasyonu bozuluyor sanki, yamuk yumuk bir el halini alıyor o her zamanki eller. özellikle serçe parmağı çok stratejik konumda bare basmaya heveslendiysen ve hırs yaptıysan o parmak ucu önce su toplar. sonra yavaş yavaş nasırlaşır. çok acı verir çalmaya çalışırken.

biraz olsun rahat bare basmak için gerekli olanlar: ayaklık, gitar tutuşunu iyi bilmek ve olabildiğince omuzdan destek alarak baş parmakla perdeye abanmaktır.
şimdilerde yeni neslin, concon takılanların en çok da "bari" yerine kullandıkları sözcük. ama hiç güzel olmuyor yaneee *
büyük kesim, gitarı öğrenmeye başlarken en başta c, am, em gibi akorları öğrenirken, ne lan bu gitar çalmak kolaymış, der. ardından f gelir. bare diye bir kavram ortaya çıkar. işte gitarın nasıl bir çalgı aleti olduğu burada belli olur ve tabi ki çalacak kişinin de ne kadar azimli olduğu.

öğrenmenin en iyi yolu sürekli alıştırma yapmaktır. benim tavsiyem dandik gitarlarda çalışılmamasıdır. telleri kalın gitarlarda çalışılmamalıdır; çünkü esnek tellerde öğrenmek daha kolaydır.
parmağın ne tam altı ne de tam yanı basılır. altı ile yanının ortasını basmak meseledir. öhöm öhöm, şey, parmak bilmem ne olur bare basana kadar.
gitarla gerçekten ilgilenip kendini gelişmeye niyeti olan insanla sadece akdeniz akşamları çalmayı düşünen insanı ayıran teknik.

ne zaman ki bare arpejlerinizin sesleri düzgün ve net çıkmaya başlar, o zaman "evet, işte başlıyoruz" dersiniz.
eğer gitarınızın telleri ile klavye arasındaki mesafe hayvani ise, daha doğrusu sikko bir gitar ise, bileğin .mına koyar. kangren olursunuz. yarıda bırakıp "bu ne azap lan" diye ağlayan var.

ama baresiz basılan bir g, bir c ile de dağlar vardır arasında be kardeşim.

lakin benim tavsiyem il önce arpej öğrenin ki kendinize güveniniz gelsin. kendinizi bir şey sanın. yoksa nice yiğit heba olmuştur bare yolunda. vazgeçmiştir. arpej bilirseniz, kumsalda, romantizmin doruğuna vurursunuz en azından. o gazla değil bare, en kral solonun bile götünü kesersiniz. *
ozellikle fa major yuzunden isaret parmagina kramp girmesine sebep olacak harekettir.
(bkz: insafsız fa majör)