ankara

baskent olmasa buranin nufusu 10.000 olmaz arkadas. eskiler ne guzel demis: ankaranin en guzel yonu istanbula donus yoludur.

çok felaket fırtına kopan şehir. evler havada uçuşuyor, gökyüzü simsiyah.

bu kadar insan nefret ederken ben bu gri şehre aşığım amk ona hayret ediyorum. yıllardır burda yaşıyorum şehir dışına çıkınca bile ankaranın yokluğuna dayanamıyorum. ne yaman çelişki bu böyle.

sokaklarında eskort kartvizitleri dolu olan yer. öyle de rahat bi şehiriz.

Eylül itibariyle yaşamaya başlayacağım güzide şehir.

Öncelikle geçen sene aldığım a klas takım elbisemi ilk kez giyip Anıtkabiri ziyaret edip Ata'mın ve huzuruna çıkacağım. Heyecanlıyım.

ankara winter is coming zirvesinin yapılacağı şehir.

sokaklarının, caddelerinin, mahallelerinin adını savaşlardan ve zaferlerden almış çok güçlü bir şehirdir. soğuktur ama kendine has döngüsü sizi sımsıcak sarar.

çok sevdiğim bir şehir. memleketim konya ama burayı da memleketim gibi seviyorum.

Üniveristede istedim olmadı. Farabiyle gideyim dedim olmadı. Yüksek lisans için gideyim dedim olmadı. Ulan bir gün gelicem sana ta kalbine gelip tanısıp gidicem seninle ankara. En büyük hayalimdin.

Hayal ettiğiniz hayatı yaşamakla meşgulüm...
Şaka bir yana, Ankara'ya geldikten sonra, biran önce çekip gitmek isteyeceklerinin farkında olmayan yazarların, şaşırdığım şekilde sevdikleri şehir.
insanı, havası soğuk. Şöyle bir yeşillik göreyim azcık o2 alayım desen, en az iki saat. araban yoksa işkence. Araban varsa ayrı bir işkence. Pahalılık konusuna girmiyorum bile.

Sabahın köründe donarak uyandığım, sonra bir ara terleyip tüm camları açtığım miko'nun dalga geçtiği şehirdir. Ama bence en güzel şehirdir.

tiyatroda genç osman'ı izlerken ''büyüksün genç osman'' diye bağıran insanların yaşadığı şehir.

Kenedy caddesinde toma nın beklediği şehir. Üst yolu kullanın.

çok sevdiğim ama her zaman canımı yakan şehir. nasıl olacak nasıl ayrılacağız bilmiyorum.

Yarın gideceğim ve 19 Eylülde okumaya başlayacağım şehir..

Hayatımın yüzde 98i şu an orada. Ve bu şehir o yokken boşmuş lan.

son gittiğimde inşaat halindeydi. ondan önceki gidişimde inşaat halindeydi. ondan önceki gidişimde inşaat halindeydi. ondan önceki gidişimde inşaat halindeydi. ondan önceki gidişimde inşaat halindeydi. ondan önceki gidişimde inşaat halindeydi. ondan önceki gidişimde inşaat halindeydi. ondan önceki gidişimde inşaat halindeydi...

inşaat fetişiniz mi var amk nedir bu inşaat sevdası.

Sakarya- karanfil- tunus- bestekar- tunalı- kuğulu rotasında eller cepte gezilmesi tavsiye edilir.

bu şehirde tiyatroya gidilecekse biletleri 2 ay önceden almak gerek. herkes elinde pipoyla dolaşıyo.

Özledim be 1 ay ayrı kalmak yaramadı bana. Özlediğim şehir.

Yaşadığım sehir umarim deniz kenarına yerleşirim ilerde bir bisiklet alıp yalnız bir erkek olarak sahilde bisiklete binerim. amin.

Amin.
Kurtulurum inşallah.

Özlüyorum be sözlük.

severim ben ankara'yı. severim çünkü bu dünyada sevdiğim,imkansız aşk beslediğim insan orada.onun geçtiği her sokağı seviyorum ankara'da. geçen geçmiş sincan sokaklarından ''berbat yer'' dedi. ben sincanı bile sevdim sırf o orada nefes alıp verdi diye.seğmenler parkını çok sever mesela. ''orası nefes alabildiğim tek yer'' der. bu yüzden ben de çok severim seğmenleri.ağaçların gövdelerine sarılırım belki derim belki o da sarılmıştır ağaçlara. hep okumak istedim ankarada. çünkü o orada okuyor. sırf ona daha yakın olsun diye eskişehir'de okuyorum ben. ama nafile bunların hepsi. çıkmaz bir aşk benimkisi. sonunu bile bile uçuruma yürümek gibi. onu her gördüğümde gözlerim yeni doğmuş bir bebeğin dünyayı ilk defa gördüğü gibi görüyor,vücudum kışın erzurumun bütün soğunu ısıtacak kadar ısı salgılıyor. ama ona bir adım daha yaklaşamıyorum. o benim sırtım aslında hep yakınız ama o bana dünyanın en uzak şeyi.

neyse madem konu ankara ;

haluk levent- ankara.

Ankara ya öyle yakışırdıki kar.
asfaltlar ışıldar.
yalanlar...
Ankara ya ne zaman kar yağsa,
elim, yüzüm, çocukluğum buz tutar.

dizelerini her adını duyuşumda aklıma getiren şehir. hiç gitmedim.