bugün

borç vereni çok zor duruma sokan insandır. borç miktarının küçüğü büyüğü yoktur, borç borçtur. bu dünyada her şey parayla. öğrenci adam bir liranın bile hesabını yapar. küçük miktarsa üzülmeyin gibi bir teselli bana saçma geliyor. zararın neresinden dönülürse kardır tabi ama damlaya damlaya göl olur. bir de bu duruma "insan dostuna verdiği parayı ister mi?" şeklinde yaklaşanlar var ki öyleleri dolandırılsın, gasp edilsin falan istiyorum. ha teselli etmek için söyleniyorsa o başka ama yine saçma. ben dostuma verdiğim ödünç parayı geri istiyorsam, dostum (!) beni buna mecbur bırakıyorsa o kişi benim dostum değildir zaten artık. arkadaştır, dosttur deyip istediği zaman verdiğim küçük miktarlar geri gelmeyince iyice anladım ki borç verme işi bana göre değil. 1 liram bile başkasında haksız yere kalsa rahatsız olan bir insanım ben. 3'ün 5'in hesabı yapılır mı, arkadaş arasında lafı mı olur falan demeyin, oluyor. borç olarak aldığı 1 lirayı ödemeyen adama 500 lira borç versek gidecek demek ki. bir de genelde unutur bu tipler senden aldığı parayı, küçük diye. unutur ya da verdiğini, zaten ödediğini zanneder. insanı yalancı bile çıkarır böyleleri. yahu insan borcunu ödeyip ödemediğini bilmez mi? nasıl unutur? hatırlatırsın, neyse verir falan. sonra kendi parası olduğunda cömert ayaklarına yatarlar. "sende yoksa ben vereyim?" "ben ödeyeyim, önemli değil." falan... kendince ima mı ediyor artık, 'bak sen benden borcunu istedin ama ben sana o gözle bakmıyorum, senin gibi cimri değilim' mi demeye çalışır, anlaşılmaz. umursanmaz da. geçen mesela aynı kişi kalktı "senin paran benim param mı var kanka?" dedi. "var tabi" dedim. "sen başkasın ben başkayım. kimseyi ailesi kolay okutmuyor. insan hesabını bilmek zorunda." dedim, "haklısın" dedi ve konuyu kapattık kimse kırılmadan. aslında mesele 5 lira veya 5000 lira borç vermek değil, mesele verdiğin borcun ödenmemesi. giden para 500 olacağına 250 olsun, boşver gibi tesellileri kimse kötü niyetle söylemez, anlarım ama borcu ödememek ayıptır, günahtır.

sonuç olarak, bu insanlar benim arkadaşlık ilişkilerime parayı pulu karıştırmamam gerektiğini bana çok iyi öğretti. 1 lira da olsa borcunu ödemediği zaman soğuyorum ben arkadaş. bu insanın borcuna sadık kalmasıyla alakalı bişey, bu önemli bişey.
Eşe dosta ise ayıp eden insandır. Ama bankaya falansa s.et ödemesin.
Paranın miktarı fazlaysa borç verene ne yapacağını şaşırtan insandır. istesen bir türlü istemesen bir türlü.