hiçbir şey hissetmemek

anlamsıca bir boşluğa bakmaktır. aklında düşünceler başka hiçbir şey yoktur. sadece aklında düşünceler ve bir boşluk.

Arspergerliğe adım adım yaklaşıyor demektir.

her şeyi dengede hissetmektir.

duyguların ölü taklidi yapıyor olması halidir. bir şey hissetmezsin, ne sevinç ne mutluluk, ne de üzüntü. (bkz: hayattan keyif alamamak) * .

zaman zaman her insanın başına gelen durumdur.

Hiç bir şey hissetmemek, zamanında çok şey hissetmiş olmak ve bunun işe yaramadığının farkına varmak.

belkide hissetmek adına ölümü denemelidir. *

(bkz: uyuşmak)

(bkz: boşlukta hissetmek)

duygularının elinden alınması gibidir. özleyemezsin, sevinemezsin, ama ağlayabilirsin durumudur. özleyememek belki sert ama, sevinememek çok gerçek.

bazen sevindirendir. akla gelince karna saplanan ağrı yok olmuştur. artık öylece akla gelip, geldiği gibi gidiyordur. unutmak da devrimdir bu yüzden.

(#8837174)

1 aydır muzdarip olduğum durumdur. bana yardımcı olacak bir insan yok mu biriniz yardım edin Allah aşkına. saygılar.

kalabalığın içinde kaybolmak hissi ile başlayan histir.

o 1 ay olduysa geri dönüşü zordur alışmaya bak.

Uzun bir süre çok fazla şey düşünürsün,her şeyi umursarsın sonra bakarsın ki sürekli acı çekiyorsun. Bir sabah kalktığında artık bir şey hissetmediğini görürsün nasıl olduğunu anlamazsın ama olmuştur belki de kotanı doldurmuşsundur. Ama bir süre sonra insanı kahreder şu hissizlik illeti.

içerik bulunamadı.

ingilizlerin numb diye tek kelimeyle ifade edebildikleri, üzerine ne şarkılar yazılmış yaşayan ölüye döndüren ruh halidir.

Taşlaştığınızın göstergesidir. iyi mi yoksa kötü mü olduğuna anlam vermek zor.

Olumlu ya da olumsuz olan duygunun önemini yitirdiğini, anlam ifade etmediğini, sıradanlaştığını gösteren histir.
Yani bitmiştir...

" ah kendimden bi çıksam, koşsam koşsam ve atlasam" la çözülecek gibi gelen sorundur.

O zaman dans.

Uyku vakti.

felçtir.

hiçbir şey hissetmektir.

Kendimde baş başa kaldığımda olan..

Yani bütün değerler, düşünceler, planlar yerini iki metre önünü görmene bile engel olan bir sis bulutuna bırakıyor.
Öyle bir sis ki aynı zamanda zamanı donduruyor, her şeyi uyuşturuyor.
Normalde nefes alıp vermek kalbin atmasına benzer. Her ne kadar kontrol etsek de yarı istemsiz nefes alırız.
Nefes alma eyleminin bilinçli yapıldığında ne kadar yorucu olabileceği insanın aklına geliyor. Sanki uyusan ölecekmişsin gibi.
Anda hapsolup öylece yok olmayı beklemek...

Zaman ilerledikçe çözülmesi umulan şeyler daha da derinleşiyor. Belki zamanında şairane gelen pesimist ruh halleri bile yaşanmaya üşeniliyor. Öyle ki saçma sapan acılar içinde yoğrulmak kolaydır. Asıl zor olan dik durmaktır, mutlu olmaya çalışmaktır, hedef sahibi olmaktır.
Fakat hepsinin manasız gelmesi. Yalan gelmesi.
Şu kocaman evrende hiçbir şeyin mutluluk, hüzün, anlam vs. vermediğini düşünün. Öyle mal öyle boş bir durum.