bugün

bir bütünü oluşturan parçalara duyulan beğeninin tek başına yeterli olmayacağının anlatıldığı ifade. çok da doğru bir yargıdır kanımca. ortaokul / lise yıllarında mutlaka bir kız arkadaşınızla şöyle bir diyalog geçmiştir aranızda:

kız: yha begüm ne kadar güzel kız değil mi?
erkek: yok bee, neresi güzel...
kız: aa öyle deme, çok güzel bacakları var bence.

yahu, bacakları güzel diye bir kız güzel olur mu allah rızası için! kızda boy yok, yüz yok, vücut yok ki güzel diyeyim. arttırılabilir bu örnekler. güzel dediğin her yanıyla güzel gelir insana. elbette ki kusursuz insanı aramıyoruz burda, ama sadece bir yere odaklanmak ve bu nokta üzerinden genelleme yapmak da doğru değil bence.
Bu bütünü parcalayan şey karakterdir. Karakter yoksa güzellik ise yaramaz.
Gestalt'ın temsilcileri sözlüğe bir aksamlığına konuk olmuş muhtemelen.