bugün

padişahımız efendimizin son büyük icraatı malumunuz olduğu üzere sigara yasağı. sanki memleketin bütün meselelerini çözdük, muasır medeniyet seviyesinin mına koyduk da iş sigarayı yasaklamaya kaldı.

öncelikle şunu söyleyeyim ki yasaklamanın çözüm olmadığına inananlardanım. zaten yasaklamak çözüm olsa dördüncü murat bu işin kökünü kazımış olurdu biz de havanda su dövmek zorunda kalmazdık.

şimdi sigara içen bir hıyar olarak ben kendimi bildim bileli restoranlara, barlara, kahvehanelere gider sigaramı fosur fosur içerim, içerdim. ne oldu? birinci tayyip hazretleri bana bu sefayı çok gördü. bundan sonra birahaneye gidersen içerde birayı içeceksin, sigara içeceğin zaman kaldırıma tüneyeceksin, restorana gidip tıkındıktan sonra kahveni de alıp sigaranı dışarıda ziftleneceksin. kahveye gittiğinde pişpirik oynarsanız dört elde bir sigara molası vereceksiniz. hee başka?

benim müşterisi olduğum, bugüne kadar sırtımdan çuvalla para kazanan mekan sahiplerine de bir çift lafım var tabi ki.

ulan biriniz de mi çıkıp bu hıyarlar bizim velinimetimiz, biz yıllarca bunların sırtından ekmek yedik şimdi herifleri sigara içiyorlar diye nasıl kapının önüne koyarız demez? demeyin.

ben alırım biramı, sigaramı otururum bilgisayarımın başına. zıbarana kadar sevişirim nikotinle. o sesi soluğu çıkmayan mekan sahipleri de taşaklarını tartarlar artık.

tanım yapmayı unutan edit: bir çok hıyarın kendi kendine sorduğu sorudur.