bugün

kiriklari kalbe batan hayaller

içledışını birleştir demiştim.
sen düşündün, ben de düşündüm.
okuduklarımı bir bir batırdım, hayallerimin amiralleri bile yeterince batmamıştı oysa canıma.
sıradandım ya da çok özel,
ne farkı vardı ki sen görmediğinde?
insandım lan nihayetinde işte.
hak ediyordum insanca yaşamayı, bir çift kelamı.
kelam dediğin nedir allah aşkına?
sen hep kalem dedin kelam yerine.
al karşına da bir sor,
parmakların kadar dilin de çalışsaydı belki...
yeri doldurulamaz mı?
değil.
acı veriyor mu?
çok.

yine mi kırdılar seni a söğüt dalım?
bu da gelir, bu da geçer

aldırma.