gecenin şiiri

Dilaver Cebeci - Uçlarda Dolaşan Bir Çakırkuşunun Yakarışı

Konuş benimle ey Hümeyra
Seratan Burcuna dokunuyor kanatlarım
Oysa bir evim var yeryüzünde
Sabah akşam güneşe karşı gerinen
Yakala beni teleklerimden çek beni aşağı
Konuş benimle Hümeyra

Biliyorum dün gece odanda o eski yağ lambası yanıyordu
Pencerenden taşra kaçmış bir kaç ışık hüzmesi
Kumların üstünde can çekişiyordu
Uzaklarda kasemli zeytin dalları üşüyordu
Keşke ben de yanında olsaydım
iki keman kaş boyu yaklaştırıp gözlerimi lambaya
Fitilin ucunda raks eden aleve dalsaydım
Işık sana ne dedi gökyüzü ne fısıldadı
Konuş benimle Hümeyra

Işık sana ne dedi
Geçmişten mi haber verdi gelecekten mi
Yoksa küflü ekmek dilimine benzeyen halden mi
Gel sabah olunca seninle
Nisbetsiz bir savaş hazırlığına koyulalım
Korku kurnaz bir çöl tilkisidir sen aldırma
Konuş benimle Hümeyra

Bu çıplak tepeler bize çok lazım
Sonra Semave Deresi
Birşeyler umuyorum göllerden, ağaçlardan, kuşlardan
işte onun için iniyorum burçlardan
Asya`nın ortasında bir ormana iniyorum
Şimdi bir atım var
Kalkan döşlü, çekiç başlı bir atım var
Sağrısını okşarım sabah akşam
Gözlerinden öperim
Bir göğrek at üç ayağı sekili
Sonrası Allah Kerim

Onunla geçiyorum ipek Yolunu baştan başa
Beni saygıyla karşılıyor kervansaraylar
Ufuklara ümitle kakıyor bezirganlar
Işık yollar için ne dedi
Atlar için ne söyledi Hümeyra
Şol atlar hakkı için ki
Seğirtirler ve soluklarıyla avaz verirler
Çünkü poyrazdan yaratılmıştır onlar
Kuruyup kökünden ayrılmış gevenler gibi
Rızkı önlerine katıp getirirler

Kararım yok durağım yok Hümeyra
Şimdi yeryüzündeyim
Medine önlerinde bir hendekteyim
Hendeğin ta dibindeyim
Bir kemend gibi uzat bana sesini
Vaha rüzgarlarını andıran nefesini
Hışımla seğirtip üstümüze gelen
Ulu fırtınalar görüyorum
Konuş benimle ey Hümeyra
Burada kalmak istemiyorum.