bugün

çirkin kadın olmak

olsun senin de için güzel. sonuçta her malın bir alıcısı vardır. sonuçta bazı insanlar nefes alsa da olur diyorlar ve nefes alıyorsan bu neden problem olsun ki?

ağır bir şeydir herkes kaldırmaz yani. bana tipsizlik bir organdan mahrum olmak gibi geliyor. hep bir eksiksin. eziksin.

bu tip bir anda ortaya çıkmıyor. sen küçükken de var ve bu işte fırsat. çünkü küçükken bir şeyleri alsaydın tatmine ulaşırdın ve daha fazlasını arzulamazdın. oysa bu tatminsizlik almadığın her payda daha da artıyor ve sen gene aynı tipsiz halinle azın karşında bile kaybetmişken daha çok olanı arzulamaya kalkıyorsun ve yine kaybediyorsun. bu birike birike hayatını bitiriyor. belki görmüyorsun ama sen aslında yok oluyorsun. herkes dışardan bağırıyor: ezik, eziik, eziiik diye ama sen duymamaya çalışarak bunları söylenmemiş sayıyorsun.

yani kötüdür. bunla yaşamak, bunla oturmak, bunla yatmak. sabah uyandığında aynaya baktığında bile ilk beliren şey tipsizliğin. nasıl geçebilir o zaman o gün ve bunu her sabah yaptığını düşün.