yalnızlık

kendini gerçekten yalnız hissettiğin bir an olmuşsa hayatında, hiç bir zaman geçmeyecek his. yalnızlık. sanki hep yalnızsın gibi, sanki hep yalnız kalacaksın gibi. kalabalığın hepsi bir anda dağılabilir. en yakının en uzak oluverir. o an; kendini yalnız hissedip kalbinin sıkıştığı, saatlerce ağlamak istediğin...

bitmesini istemediğin bir şeye başlamış olmak gibi. başladıysa bitecek. sonu görmek kötü. sonunu bile bile, inanmak kötü.

yalnızlık değil tam olarak. birlikte yaşadığın kadının 'buraya taşınmam hataydı.' dediği o an. boynunu devirip 'gidecek. bitti.' dediğin o an. o 3-5 saniyelik düşünme anında, beynini delip geçen en kötü, en aklagelmedik düşünceyi 'ayrılığı' hissettiğinde, o yıkımı yaşadıktan sonra kafanı kaldırıp baktığında sanki herşey anlamsız. sanki ilk defa görmüş gibi bakarken kulakta derin bir tını... en yakınınken sana kendini bir yabancı gibi hissettirdiği o an;

'çok canım yanmıştı. seni üzmek için söyledim. ciddi değildim.'