yaran fıkralar

kürdün biri berbere gitmiş."ağa pekmez var mı?" demiş. berber gözlük üstünden bir bakmış, herif kürd. "karşıdaki köşkere git (köşker: ayakkabı / yemeni tamircisi), benim yolladığımı söyle, onda pekmez vardır" demiş. kürd, köşkerin dükkanına girmiş."ağa beni karşıdaki berber yolladı, sende pekmez varmış" demiş. köşker "geç otur" deyip kürdün önüne yıkama suyunu koymuş(köşkerlerin tamir ettikleri yemenileri batırıp çıkardıkları bir su tekneleri olur, teknedeki su gün boyu kullanıldıktan sonra zift gibi bir kıvama gelir). kürd, azığından çıkardığı ekmeği suya banıp yemeye başlamış, bütün suyu bitirmiş, kalanı da parmağıyla sıyırmış. "borcum ne kadar" deyince köşker " para istemez" demiş. kürd, dükkandan çıkmak üzereyken dönüp köşkere küçümser bir bakışla "kürdü eşek belleme, pekmezin ekşiydi" demiş.

not: bu fıkrayı herhalde 25-30 sene önce sohbetini çok sevdiğim bir büyüğümden dinlemiştim. o da babasından dinlediğini söylemişti. demek ki fıkranın 50-60 senelik bir mazisi var. bu toplumda kürd algısı geçen on yıllarda değişmemişse bunun sebebini kürdlerin kendi içinde aramaları lazım. ama nerdeeee....