bugün

şiirlerde okuyup beğendiğimiz ve aklımızda bulunan dizelerdir.
insan bazen öyle özlenir ki özlenen bilse yokluğundan utanır. özdemir asaf.
''ne kadınlar sevdim zaten yoktular
yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
azıcık okşasam sanki çocuktular
bıraksam korkudan gözleri sislenir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir

hayır sanmayın ki beni unuttular
hala ara sıra mektupları gelir
gerçek değildiler birer umuttular
eski bir şarkı belki bir şiir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir

yalnızlıklarımda elimden tuttular
uzak fısıltıları içimi ürpertir
sanki gökyüzünde bir buluttular
nereye kayboldular şimdi kim bilir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir.''
(bkz: attila ilhan)
kimi sevsem sensin, hayret!
senden nedense vazgeçilemiyor.
(bkz: attila ilhan)
ne kadar seviyorsun desen?
o kadar işte !
tavanı kadar sokağın ve dibi kadar cehennemin ..
(nazım üstadtan)
...aynı daldaydık, aynı daldaydık.
aynı daldan düşüp ayrıldık.
aramızda yüz yıllık zaman,
yol yüz yıllık.

yüz yıldır alacakaranlıkta
koşuyorum ardından. ( Nazım Hikmet Ran )
Sende ben uzaklığı, sen de ben imkansızlığı seviyorum. Fakat asla ümitsizliği değil. nazım hikmet ran
seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu, iki kere öpeyim desem üçün boynu bükük...

cemal süreya.
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine!
Hangi birini sayayim sozluk.
Birgun gozlerimin ta icine bak,
Anlarsin oluler nicin yasarmis.

Katilime bir resmini goster de
Gormus olsun seni goren goz beni

Dalip sokaklar kadar esrarli bir uykuya
Olse kaldirimlarin kara sevdali esi

Senden bir kivilcimin sureyya bir sulenin
Tarasaydim bengisu fiskiran kakulunu
On asirlik ocagin savururdum kulunu (s.a.v.)
elbet bir bildiği var bu çocukların.
kolay değil öyle genç ölmek.
(bkz: hasan hüseyin korkmazgil)
"sen benim sevgilimsin, sevsen de, sevmesen de,
aradığım yerlere benzeyiş buldum sende."

sabahattin ali.
istanbulu dinliyorum gözlerim kapalı...
uludağ'da karı düşünüyorum karı
donları çözülmüş karı
masamda buz gibi biram
hani ya rakım
herkesin elinde ski kayıyor
benimki kırık
benim adım orhan veli kanık
yüreği yanık

-orhan veli
...

Akrep, nokta nokta ruhumu sokmuş,
Mevsimden mevsime girdim böylece.
Gördüm ki, ateşte, cımbızda yokmuş,
Fikir çilesinden büyük işkence

Lûgat, bir isim ver bana halimden;
Herkesin bildiği dilden bir isim!
Eski esvaplarım, tutun elimden;
Aynalar, söyleyin bana, ben kimim?

Ben ki, toz kanatlı bir kelebeğim,
Minicik gövdeme yüklü Kafdağı,
Bir zerreciğim ki, Arş'a gebeyim,
Dev sancılarımın budur kaynağı!

çile - necip fazıl kısakürek.

siyasi açıdan desteklersiniz ya da desteklemezsiniz, ki şahsen desteklemem, fakat bir şair olarak üstad olduğu tartışılmazdır, saygı duyulmalı.

edit: dizeler şiirde ard arda değildir. aralarına koyduğum noktalar entry girilince görünmüyor.
Belki bahtiyarlık değildir artık
boynunun borcudur fakat
düşmana inat bir gün fazla yaşamak. N.H.R.
"biz şimdi alçak sesle konuşuyoruz ya
sessizce birleşip sessizce ayrılıyoruz ya
anamız çay demliyor ya güzel günlere
sevgilimizse çiçekler koyuyor ya bardağa
sabahları işimize gidiyoruz ya sessiz sedasız
bu, böyle gidecek demek değil bu işler
biz şimdi yan yana geliyoruz ve çoğalıyoruz
ama bir ağızdan tutturduğumuz gün hürlüğün havasını
işte o gün sizi tanrılar bile kurtaramaz."

Cemal Süreya
Zamanı azaldı artık, zorlanmış bedenimin,
Olduğum gibi ölmeliyim, olduğum gibi...
aşk, bağ ve hiçbir utkuyu düşünmeden,
Kalıvermeliyim öylece kaskatı!

Nilgün marmara-daktiloya çekilmiş şiirler.
''hadi beni bırak, hani komşular?
geleceksin diye nasıl coştular
mahallede sağa sola koştular
komşulara karşı çok ayıp oldu''

ahmet hoşgör -http://alkislarlayasiyoru...si-cok-ayip-oldukomşulara karşı çok ayıp oldu
Sanırdım gündüzdü onlarla gecem
içimde ümitti dost bildiklerim.
Ne zaman yıkılıp yere düştüysem
Bırakıp da gitti dost bildiklerim.

Nerede o sözlere kandığım günler?
Her gülen yüzü dost sandığım günler;
Acıdan kahrolup yandığım günler
Ta canıma yetti dost bildiklerim.

Meydana çıkalı asıl çehreler
Aydınlanmaz oldu artık geceler
Yalanlar tükendi, indi maskeler
Birer birer bitti dost bildiklerim.

Korkar oldum bana "dostum" diyenden
Yoksa yok olandan,varsa yiyenden
Ne onlardan eser kaldı ne benden
Beni benden etti dost bildiklerim.

komple şiiri yazdık ama..
"ve ben ne zaman kiminle sevişsem hala seni aldatıyorum. " net.
beride borazancıları o puşt ölümün
hazır zilzurna keyfinden,
hazır ırzını vermeye
yiğitler vuruldukça
timsah kısmı çünkü yavrusunu yer
akarsu duruldukça

ahmed arif
seviyorum seni
yaşıyoruz çok şükür der gibi
nazım hikmet
bir bilsen kimlere tasa, kedersin
anlar mısın, şaşırıp ağlar mısın ki
bir bilsen, kardeşlerim ne can çocuklar
ve bilsen nasıl vurur beni bu duvar
akşam, akşam kara sevdam ağırır
aman, aman hey

ahmed arif
ayışığında oturuyorduk
bileğinden öptüm seni

sonra ayakta öptüm
dudağından öptüm seni

kapı aralığında öptüm
soluğundan öptüm seni

bahçede çocuklar vardı
çocuğundan öptüm seni

evime götürdüm yatağımda
kasığından öptüm seni

başka evlerde karşılaştık
iliğinden öptüm seni

en sonunda caddelere çıkardım
kaynağından öptüm seni.

(bir cemal süreya klasiği)