ölen babayı özlemek

uyutmaz. karnın şişerek ağlarsın, allah herkesin babasına uzun ömürler versin. çok özledim.

en az anne acısı kadar koyar , bi tarafınız hep elsik kalır , başınız sıkıştığınızda para isteyeceğiniz , fikir danışacağınız , beraber maç izlediğiniz adamın yokluğu adamın amına koyar.

bekledim yağmurlar esip geçtikçe
seni bana geri getirmedikçe
açıp ellerim böyle her gece
doğmayan güneşten seni dilendim. babam..

hiç yaşayamayacağım histir.

insan hiç ölen babayı özlemeyi özenir mi demeyin, özeniliyor.

babamı hiç görmeyen ben bile özlüyorum. yaşananlar özlenmez her zaman, yaşanacaklar özlenir.

üzerinden geçen 30 yila rağmen hatırlandığında burunun direğini sızlatan , gözleri yaşartan , rüyada görüp uyandığında tekrar görürüm umuduyla uyutan zor özlem zor .
allah cc tüm ölmüş babalarımızın mekanını cennet eylesin .

Baba yazmak çok garip, yazamamak çok acı.
Çok canım yanıyor.
Baba konuşmamız lazım. Beni dinlemen lazım. Beni sevmen lazım. Saçımı okşaman lazım.
Baba bana sen yaparsın kimin kızısın demen lazım. Baba benim askıdaki gömleğe değil sana sarılmam lazım.
Araman lazım, sesini duymam lazım. Baba sesini unutmak istemiyorum n'olur konuşmamız lazım.
Çok kötüyüm baba...
Dışarıda kahkaha attığımda kalbime batan şeyleri gizleyebilecek kadar güçlü aynı zamanda kötüyüm.
Baba bir kerecik konuşalım yanımda ol n'olur insanlar acımasın bana.
Babasızmışım gibi bakmasınlar.
Çok acıyor da söyleyemiyorum bile baba...
Beni sevmen lazım baba.

ömür boyu geçmeyecek bir duygudur. ne kadar anlatmaya, tarif etmeye çalışsam da boş.

Babalar ölmezki..

yaşanan her olayda babam şimdi ne derdi, kazanılan her başarıda babam benimle gurur duyduğunu hangi sözcüklerle ifade ederdi,alınan ehliyetten sonra nasıl mutlulukla bakardı , oğlunun kazanmasını istediği üniversiteyi oğlu kazandığında oğluna nasıl sarılırdı, oğlunun sevgilisinin evine kız istemeye giderken nasıl heyecanlanırdı, beraber oturulan rakı sofralarında ne muhabbet dönerdi bilememek özlemektir babayı. insan hayal kurar, babasıyla edeceği muhabbetleri kafasında kurgular ancak baba muhabbete giremez, gitmiştir bir kere suretini anılarda yaşatarak.

Ölen birini niye özleyesinki cesedi zaten toprağa karışmış ve geri gelme ihtimali yok. Boş şeylerle beyninizi yormayın, ölenle ölünmez.

işte bu yüzden onlarla geçen her anın değerini bilmek lazım gidince bazı şeyleri tekrar yapma şansınız kalmayacak. bir an geldiğinde küçük bir detayda bile onları hatırlayıp hüzünlenecek ahh keşke üzmeseydim onu diyeceksiniz. halen hayattalarsa değerlerini bilin.

Çok zordur ya. kelime yok ki anlatılsın.

ah ölse de özlesek.

Tarifi nasıl bilmiyorum fakat ben onunla maç izlemeyi özledim, aynı masada yemek yemeyi özledim, sofradayken bana günümün nasıl geçtiğinu sormasını özledim, onun sürdüğü araba ile gezmeyi özledim, onun ögrencilik anılarını dinlemeyi özledim, esprilerini anlatmasını özledim, ses tonunu özledim, gülen gözlerini özledim, belki de en çok kokusunu özledim. Evet ben babamı özledim.
Babası olmayan biri değilim ben benim de babam var hem de onunla gurur duyduğum bi baba...
Sadece zamanımız bitti şimdi melek olup uçtu ama benim babam VAR!