telefonda siyaset konuşmak

günümüz türkiyesinde yok mu beni siken diye sokakta koşmaktan daha aptalca bir davranıştır.

telekulağın iştahını kabartan durum.

geçen haftasonu çok samimi bir arkadaşımla içinde bulunduğum eylem. mesafeler uzaksa, seçimler yakınsa, yaşınız 20 ise, hayatta kaybedecek bir şey neredeyse yoksa, konuşulacak konu bitmiş ve arkadaşınız, samimi dostunuzla ülkeyi ileri götürmece, kurtarmaca oynayacaksanız neden bunu kullanacağınız araç telefon olmasın ki?
asıl ottan boktan korkan türk insanı olmak aptallıktır diye düşünüyorum. öyle bir hale sokulduk ki kapıcı hamza efendi bile galiba ben dinleniyorum telefonla konuşurken aradan garip sesler geliyor diyor.

22 ağustosa eylem yapan insanların beyinleri sansürlenmiş haberleri yok.

telekulaktır sansürdür geçin bunları efendim de telefon faturasının geldiği zaman ki yüz ifadesi arşivliktir.

- alo saffet! aloo

+ rafet abe, sesin yankılanıyo yo yo.

bu ahlaksız oyunlara devam etmek günah dostum.

arkadaşımla referandum öncesi bir saate yakın konuşmuştuk. sonrasında da bir o kadar konuştuk. adam sürekli akp'ye ve çevresine sövüyor. o ara ergenekon dalgası var.. bir yandan da telefonumuzun dinlendiği endişesi.. bu sinir bizi daha çok sövmeye yöneltti.. daha çok küfür ettik.. biz ne kadar küfür ettiysek, "evet" oyu da o kadar fazla çıktı.. neymiş efendim, fazla küfür etmemek lazımmış. bu seçimlerde akp'ye fazla yardırmadım. o yönden ümitliyim.. hatta çaktırmadan chp'ye küfür ettiğimi iddia edenler var.. chp yüksek oy oranına ulaşsın diye, böyle bir yöntem izler miyim? böyle bir ortamda, siyasetin şuursuz denizlerinde, neden olmasın?

uzun bir süredir yapılması tehlikeli olan davranıştır.

(bkz: akp hükümeti)

e olur mu olur.

her an başınıza çorap örebilirsiniz böylelikle. bir telekulağa hedef olabilmek için 1 kere taliban , 2 kere devrim ve sadece 3 kere ergenekon demeniz yeterlidir. (bkz: tecrübeyle sabit)

çok sıkılan insan işi. bursa'da okurken abimle yapmışlığımız vardı. "abi ya duydun mu şöyle şöyle olmuş. ne diyorsun. bence bunlar hep..." diye girerdik sohbete. uzun sürmezdi. en son "neyse dur bakalım o kadar da abartmazlar" diye konuyu kapatırdık.
4 yıl önceydi bu muhabbetleri yapmamız. ve o kadar da abartmazlar dediğimiz her şeyi yaptılar.

ha bu arada bizim evin aşağısındaki ilköğretim okulunu da imam hatip yapacaklarmış. hayata küstüm şerefsizim.