bugün

Ve bayım,
Ben, bana koparılmış çiçekleri hediye eden adamları hiç sevemedim. Dedi kadın.
Çiçekçiden alınmış ya da yolun üzerinden toplanmış olması fark etmez.
Sırf insaların egosu okşansın diye öldürülmüş, birkaç gün içerisinde solacağını bildiğim çicekleri* görmek bana hüzün verir.

Ben geceleri mezarlıklarda rahatça gezinebilen ama çicekçilerde gezinemeyen kadınım bayım. Ölü insanlardan bir korkum yok ama öldürülmüş çicekler haklarını elbet bir gün alacaklar.

Falına bakılan papatyalar, sizi sevmesini istediğiniz insanları elinizden alacak,
Sevgilinize hediye ettiğiniz güller dikenleriyle sevgi(!)nizi parçalayacak..

Ve siz bayım, onu ya da başka bir kadını çiçeklerle mutlu edebiliyorsunuz belki de.
Ama ölü çiceklerle mutlu olabilen kadınlardan korkun bayım.
Bir ölüye sahip olarak mutlu olabilen her insandan korkun.