iz bırakan kitapların giriş cümleleri

"Anlatacaklarımı gerçekten dinleyecekseniz, herhalde önce nerede doğduğumu, rezil çocukluğumun nasıl geçtiğini, ben doğmadan önce annemle babamın nasıl tanıştıklarını, tüm o david copperfield zırvalıklarını filan da bilmek istersiniz, ama ben pek anlatmak istemiyorum."

(bkz: çavdar tarlasında çocuklar)

Bazıları dünyanın sonunun ateş olacağını söylüyor,
Bazıları da buz.
Tutkuyu tattığımdan,
Ateşi tercih ediyorum ben.
Ama iki kere yok olacaksa dünya,
Biliyorum nefreti yeterince.
Buzla da yok olsun,
Diyebilecek kadar.

"_Cin Ali, bak! At.
_Bak, Cin Ali, bak. Bu At."

Charles Dickens iki Şehrin Hikayesi
"zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı, hem aptallık, hem inanç devriydi, hem de kuşku, aydınlık mevsimiydi, karanlık mevsimiydi, hem umut baharı, hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı, hem hiçbir şeyimiz yoktu, hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam öteki yana - sözün kısası, şimdikine öylesine yakın bir dönemdi ki, kimi yaygaracı otoriteler bu dönemin, iyi ya da kötü fark etmez, sadece 'daha' sözcüğü kullanılarak diğerleriyle karşılaştırılabileceğini iddia ederdi."

not: giriş cümlesinden ziyade giriş paragrafı oldu tabii.