evinde rahat uyku cekemeyen yazarlar

Evinde rahat bir uyku cekemeyen yazarlardir.
yine ben... uykumun gelmemesinden dolayi 7 de uyudum sabah. kendi evimde rahatca uyuyamicaksam ne yapayim ben? annem gelir ben ise gidiyorum deyip gider, babam gelir etrafi kolacan edip gider, kardesim sabahin korunde uyanir yetmezmis gibi birde alir eline tableti acar son ses e be cocuk siktir git baska yerde oyna biliyorsun uyuyamiyorum... sonraa telefonum calar arayan dedemdir yine ne var a.kodumun yeter lan demek gecsede icimden diyemem... beni hastahaneye goturuver der karar verilmis bir kere mecburi istikamet asagi kat... aha iste benimde en rahat uykum bu kadar. gelmeyen uykumu ve yasam tarzimi sikeyim ben baska ne diyim!!

sessizlikten ve yalnızlıktan fosur fosur uyuyabilen insanların aradığıdır. eğer hasta olduğunuzda bir bardak su vereniniz yoksa, birinin gürültü yapma ihtimali bile ümitlendirir sizi.

Yan apartmandaki tadilat yüzünden gerçekleşen durumdur.

hah bu benim işte. üst komşum sabaha kadar söylemesi ayıp deneysel çalışmalar yapıyor.
gıcırtı duydum gece. dişlerimden mi dedim değilmiş.
(bkz: anladın sen onu)

yakınında metro inşaatı vardır, sabahın 8 inde çalışmaya ve delmeye başlar bu inşaat, yakın çevreyi uyutmaz.

Evimde tek basima kalıyorum ama uyuyamiyorum, bunu geçtim eve gidedim bike gelmiyo hic, bundan 4 ay once falan ne cok severdim la evimi. Terkedilmekten hep bunlar.

Bir 70 saat uyusa da uykusunu alamayan yazar değildir. Zira rahatsız edilmeyi, dürterek uyandırılmayı, "kalk kalk çay koydum.", gibi sözler duymaya hasrettir.

Kabus gormekten ve çocukların sesinden uyuyamayan yazardır.

yeğen bakmak zorunda olan benimdir.