bugün

yavaş yavaş ölmektir... hiçbir amacı hiçbir heyecanı yoktur dünyaya karşı. tepkisi tepkisizliktir. gülüşü hep yarım, bakışı buzdan bir ölü.. ona kan vererek onu kurtarmak isteyenleri , ölü bakışlarıyla korkutarak iter. her gün bir miktar daha çoğalır mutsuzluğu. hep aynı kalmayan tek şeyi, biraz daha artan ölümüdür.
erimektir adeta her gün biraz daha yıpranmaktır can çekişmektir.
(bkz: aşk acısı)
her an yaşadığımız şey. ölüme her an yaklaşıyoruz, hayatın kıymeti bilinmeli.
onca yaşanmışlığa rağmen susmayı bilip asıl olan gerçeği ölümü beklemektir. ve bu bekleyiş ızdırapla birleşiyorsa katlanılması daha zordur.