ablanın gittiğinin anlaşıldığı an

(bkz: çocukken abla ile sahip olunan rutinler/#6518550)'ın devamı olarak;

--spoiler--
ertesi sabah, erken kalktık; annem, babam ve ben. akrabalar gelmeden, onlarla ilgilenmeden, ailece kahvaltı yaparak, dün geceyi değerlendirecek, dedikodu yapacaktık.

masaya oturduğumuzda, senelerdir ablamın oturduğu sandalyenin boş olduğunu farkettim. ailemiz üç kişi kalmıştı, ablamın artık kendine ait bir evi ve yemeklerde oturacağı kendine ait bir sandalyesi vardı.

düğününden ayrılırken, bana sarıldığında, neden ağladığını anladım.

gözlerim doldu, üşüdüm.
--spoiler--

[ sözlük'te bulunan "gelmeyen pazartesi" kitabına ait yazılar, ek yazılar ile birlikte kitap olarak basıldı. bu nedenle yazıların buradan yayınını durdurmak durumundayım. anlayış göstereceğinizi umuyor, ilginiz için teşekkür ediyorum. eksper mental ]

http://www.dr.com.tr/Kita...oman/urunno=0000000687918

devamı için: (bkz: artık ailenin küçüğü olunmadığının anlaşıldığı an/#6525732).

eve iki gece üst üste gelmediğinde. artık kendi evi vardı çünkü.*

içe bir köz düştüğü, yanaklarımdan yaşların süzüldüğü andı. anne ağlar, baba ortadan kaybolur. çektiğin ızdıraptan habersiz millet çiftetelliye kalkar... * **

(bkz: kız kardeşin gittiğinin anlaşıldığı an)kadar dokunaklı bir andır.

sarılmaz artık kimse onun gibi. yoktur artık onun gibi . gider ama gelir mi bilinmezki.